เรา ผู้ที่เกิดมา แต่ไม่มีความอบอุ่นในใจหรือความทรงจำไรเลย เพราะแม่เราตายไปแต่เราได้2-3ปี ส่วนพ่อก็ไม่เคยเห็นหน้า คนที่เลี้ยงเรามีตา กับน้องสาวของแม่ ซึ้งเราเรียกว่าแม่ แต่ เราก็ใช้ชีวิตช่วงเวลาวัยเด็กน้อยอยู่กับตากัน2คน หารับจ้าง และหาเก็บพืชผักมาขาย เรามีความทรงจำกับตา แบบ2ตาหลานที่ลำบากกันก็มีแค่เรา 🙂‍↕️ตาของเรามักจะปวดขาด้วยโรคประจำตัว เราก็คอยซื้อยาทำกับข้าวให้ตา พอเงินหมดก่อนได้รับเงินเดือนคนสูงอายุก็ต้องไปหาหยับยืมป้าหรือญาติพี่น้องของตา ยืนทำใจเตรียมคำพูดตั้งนาน กว่าจะกล้าเดินเข้าไปในบ้าน เพราะรู้ว่าต้องโดนบ่นกลับมา แต่ก็ต้องฝืนทำเพื่อจะได้เอาเงินมาซื้อข้าวและยาให้ตา ส่วนเราก็มีเงินเดือนของเด็กกับมูลนิธิที่แม่เราทำไว้ให้ก่อนจากเราไป เดือนละ500โดยเขียนจดหมายตอบกลับทุกเดือนแล้วส่งไปให้มูลนิธิ เราใช้ชีวิตกับตาส่วนมาก ไม่มีเงินก็หารับจ้างพอประทังชีวิตไปบ้าง แต่ก็ได้ไม่มาก ,"พอเราโตขึ้นมาได้12-13ปีตาก็จากเราไป เราก็ได้ไปรับจ้างเลี้ยงเด็ก ลูกของญาติวันละ200และเรียน กศน.ไปควบคู่ พออายุมากขึ้นอีกหน่อยก็ไปทำงานอื่นๆที่ได้ค่าแรงเพิ่มขึ้น เราจำความลำบากได้ในวัยเด็ก พอโตมาหาเงินได้เป็นก้อน(เงินเดือน)นั้นแหละ แต่มันเยอะสำหรับเรา เราก็ตั้งใจส่งเงิน ให้แม่(เลี้ยง) ตั้งใจจะซื้อที่สร้างบ้าง ให้ครอบครัวได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตาสักที แต่พอเวลาผ่านไปเราหาเก็บอดออมได้มาก เราก็ต้องเจอแต่ความผิดหวังซ้ำๆ เงินที่ส่งให้แม่ไปก็ไม่มีอะไรได้มาเป็นชิ้นสักอย่าง เราก็เลยตั้งใจเก็บให้ได้เป็นก้อนใหญ่ๆไปซื้อที่ให้แม่ แต่พอตกลงซื้อขาย เราก็ต้องกลับมาทำงาน  เงินก็ฝากไว้ที่แม่ให้จัดการเรื่องต่อ แต่สรุปสุดท้าย ก็ต้องเจอกับความผิดหวัง โดยมีเหตุผลที่ไม่ได้ซื้อที่แล้ว และเงินก้อนใหญ่ก้อนแรกในชีวิตก็หายสูนเปล่าไป!! เริ่มใหม่อีกครั้งกับการซื้อบ้านครั้งนี้สำเร็จ เพราะลางานมาทำธุกรรมการซื้อขายเองโดยชื่อโฉนดเป็นชื่อเรา แต่เราให้แม่กับน้องอยู่ ส่วนเราก็กลับมาทำงานต่อ เพื่อสร้างตัวใหม่ เก็บเงิน ขายออนไลน์ด้วน งานประจำด้วย แบ่งส่งให้แม่ทุกเดือน ซื้อทองให้ตลอด เพื่อจะได้เห็นรอยยิ้ม ของคนที่เรารัก เราทำทุกอย่างเพื่อตนในครอบครัว แต่เรื่องมันก็ ยิ่งเศร้าเรื่อยๆเมื่อที่ๆเราซื้อบ้านพร้อมที่ดินเราซื้อโดยให้แม่นั่งไว้ก่อน เรากลับจากทำงานเราจะกลับมาโอนคืนเป็นชื่อเรา แต่พอเรากลับมาและบอกข่าวดีว่าเราท้องแล้วนะ แม่มีหลานแล้ว และกลับมาจัดการเรื่องบ้านที่พึ่งซื้อล่าสุด(หลังที่3ที่ให้แม่นั่งไว้ก่อน)เพื่อจะรีโนเวททำกิจการใหม่ แต่ยังไม่ได้โอนกลับมาเพราะยังติดเรื่องธุระส่วนตัวที่ต้องกลับกรุงเทพก่อน เราเลยจะเอาโฉนดไปด้วยแต่แม่บอกเอาไว้บ้านก่อนแม่จะเก็บไว้ให้กลับมาค่อยโอน เราก็ได้ค่ะและกลับกรุงเทพไปจัดการธุระให้เสร็จ พอถึงวันจะกลับถามเรื่องใบโฉนด แม่ก็ได้บอกว่ายืมไปจำนองก่อนแล้วจะหามาคืนให้ เราทั้งเสียใจและผิดหวังว่าทำไม ทำกับเราแบบนี้ ทั้งๆที่เราก็พึ่งบอกไปว่าท้องและจะกลับมาทำกิจการที่บ้าน สรุป เนาะก็ได้หาเงินมาไถ่ถอนเองเพื่อจะทำการค้าขายและอยู่บ้านโดยมีงานทำในขณะท้อง แต่พอโอนเสร็จ แม่ก็ไม่อยู่บ้านหลังที่เราซื้อให้ โดยบอกเหตุผลว่าจะหนี้แฟนคนใหม่ เพราะทะเลาะกัน แต่จริงๆไม่ใช่ แม่มีหนี้สินอีกเยอะที่ไปหยิบยืมและ หนี้ที่เอาใบที่เราไปจำนองบอกจะส่งให้เดือนละ5พันแต่ก็ไม่เคยได้ เราก็ไม่ได้ถาม เพราะต้องทำบ้านใหม่ ยุ่งๆและหาของมาลงร้าน ช่วงที่กำลังรีโนเวทบ้านก็ได้ทะเลาะกับแม่ เรื่องที่เอาเราไปพูดกับคนอื่นว่าเราไล่ออกจากบ้านเพื่อไปยืมเงินเขา เรารู้ก็ได้โพสต์ชี้แจง เพราะโทรไปถามแม่ไม่ได้เพราะแม่ บล๊อกเราไปทุกทาง ทะเลาะจนใหญ่โต และเราก็ได้ยินคำพูดเดิมๆซ้ำๆว่า กูคือคนที่เลี้ยงมา ตั้งแต่แม่ตาย ป้าคนที่ให้มาทำบ้านก็ไม่ได้เลี้ยง เราก็ไม่รู้จะพูดยังไงก็คนที่เลี้ยงมาไม่เคยมาช่วยหยิบจับไรเลยนอกจากเงินที่เอาไป เราจ้างป้ามาทำบ้านให้เพราะป้ากับทีมงานทำรับเหมา คิดเราในราคาลูกหลาน ถ้าแม่จะไม่พอใจ ทำไมไม่กลับบ้านมาอยู่บ้าน ไปอยู่ที่อื่นทำไม เราได้แต่เสียใจ ความดีที่ทำให้ เงินทอง ที่ส่งให้ซื้อให้ตลอด ความรักที่มีให้ ไม่เคยทำให้แม่รักเราเหมือนลูกแท้ๆเลยหรอ แต่พอไม่ได้ดั่งใจก็จะทวงบุญคุณที่เลี้ยงมา แต่เราก็เข้าใจ ในช่วงนึง แกก็เบี้ยงเรามา แต่เราก็ให้ไปเยอะมากและความรักความกตัญญูก็มีให้ตลอด ส่วนตาที่เราอยู่ด้วยที่ลำบากกัน2ตาหลาน เรายังตอบแทนไม่ดีขนาดนี้เลย เพราะเรามีบุญได้อยู่กับตาแค่นั้น ทุกวันนี้เราท้องโตขึ้น แต่ก็ทำงานที่ร้านขายของชำและขายกับข้าวด้วยหน้าร้าน ทำแบบนี้อยู่ทุกวัน เพราะไม่อยากว่างพอว่างก็จะคิด ว่าทำไมเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ทั้งๆที่ทำดีมาตลอด แล้วเราต้องแบบรับหนี้สินที่แม่(เลี้ยง)ทิ้งไว้ ไหนจะภาระของเราอีก ลูกก็จะคลอดไม่กี่เดือนนี้ 😔คำว่าบุญคุณเราต้องทดแทนไปตลอดเลยใช่ไหมทั้งๆที่เขาก็ทำเราขนาดนี้ วันนี้เราเหมือนตัวคนเดียว คนในครอบครัวที่เราคอยดูแล วันนี้ไม่มีแม้แต่สักคนที่ถามไถ่ น้องที่เรารักเหมือนน้องแท้ๆ ก็ฟังแม่และตัดความสัมพันธ์เราไป โดนเดี่ยวในวันที่แย่ เมื่อไหร่จะฟื้นตัวกลับมาได้เหมือนเดิม กระทู้นี้ แค่อยากระบายลูกเลี้ยงที่รักแม่และคนในครอบครัว แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นคนอื่น ที่ผิดหวังจากคนที่เราทุ่มเท😔🙂‍↕️