คือผมมีแฟนคับตกแต่งอะไรกันเรียบร้อยตอนแรกผมรีบร้อยไปอยู่บ้านแฟนแต่ผมเลยบอกว่าดราออกไปอยู่ข้างนอกกันดีกว่ามันสะดวกสบายใจกว่าด้วยเราก็ได้ย้ายไปเช่าห้องอยู่กันครับดีมากๆผมชอบมากๆอยากไปหาท่านก็ไปแล้วกลับแบบนี้พอมาวันนึ่งแฟนผมท้องเราก็ยังอยู่ห้องเช่ากันครับพอใกล้คลอดก็มีไปอยู่กับพ่อกับแม้ผมเราคิดกันไว้ว่าจะเลี้ยงลูกเองในห้องเช่าพอคลอดก็ได้ไปอยู่กับพ่อแม่ผมที่นั้นมันกว้างและคอยมีคนดูแลอยแลช่วยอยู่ด้วยแต่ผมคุยกับแฟนว่าจะอยู่แค่พอลูกรู้เริ่องแล้วออกไปอยู่กันเป็นครอบครัวแบบเดิมเค้าเลี้ยงลูกเองตั้งแต่คลอดออกมามีแม่ผมคอยช่วยเป็นบางครั้งเพราะท่านต้องทำงานพอลูกโตขึ้นพอรู้ความแล้วผมก็ยังไม้ได้ย้ายออกเพราะแม่ของผมยังช่วยแบ่งเบาค่าใช้จ่ายหลานได้เยอะอยู่พ่อผมรักหลานมากส่วนผมเป็นคนที่ห่วงลูกมากๆเลยครับไม่เคยประมาทแม้แต่นิดเดียวเวลาลูกผมเจ็บเค้าจะร้องแล้วกรี๊ดตามประสาเด็กอ่ะครับเวลาผมได้ยินเสียงลูกกรี๊ดผมจะรีบวิ่งไปดูเพราะสัญชาติญานของผมอ่ะคับแล้วพ่อเค้าดห็นว่าผมวิ่งไปดูเค้าด่าผมว่ากลัวลูกตายหรออยู่กับพ่ออ่ะไม่ต้องกลัวหรอกดูลูกได้ดีกว่าพวกอีกคนหาเงินก็ปู่มันพ่อผมเวลาดื่มเค้าจะเป็นอีกคนข้อดีมีเยอะข้อเสียมีบ้างผมเลยคุยกับแฟนผมก็บอกกับเค้าว่ายังไงอดทนต่อไปก่อนแววตาแฟนผมอึดอัดมากครับผมตวรทำยังไงดีครับช่วยผมด้วยผมสับสนไปหมดเลยครับ
คิดยังไงกับการอยู่กับพ่อแม่ของทั้ง2ฝ่าย