ความว่า : (อนุรุทธสอบถามปัญหาพระสารีบุตร ว่ามีความเพียรไม่ย่อหย่อน แต่ทำไมจิตจึงยังไม่หลุดพ้น)

พระสารีบุตรแนะนำให้ละธรรม ๓ อย่าง ดังนี้ (ติดนิวรณ์ข้อ4 และสังโยชน์เบื้องสูงข้อ3-4)

1. เป็นเพราะ มานะ (ถือตัว) ของท่านการที่ ท่านคิดอย่างนี้ ว่า ก็เราปรารภความเพียรไม่ย่อหย่อน ตั้งสติมั่นไม่หลงลืม กายสงบระงับไม่ระส่ำระสาย จิตตั้งมั่นเป็นเอกัคคตา

2.เป็นเพราะ อุทธัจจะ (ฟุ้งซ่าน) ของท่าน ถึงการที่ ท่านคิดอย่างนี้ว่า เออก็ไฉนเล่า จิตของเรา ยังไม่พ้นจาก อาสวะเพราะไม่ถือมั่น ดังนี้

3.ก็เป็นเพราะ กุกกุจจะ (ใจไม่สงบ คิดซัดซ่าย) ของท่าน เป็นความดีหนอ (คิดว่ากุกกุจจะ เป็น ความดี)

ครั้งนั้นแล ท่านพระอนุรุทธะ ต่อมาได้ละธรรม ๓ อย่างนี้ ไม่ใส่ใจถึงธรรม ๓ อย่างนี้ น้อมจิต ไปใน อมตธาตุ และหลีกออกจากหมู่อยู่ผู้เดียว เป็นผู้ไม่ประมาท มีตนอันส่งไปอยู่ ไม่นานนัก ได้ทำ ให้แจ้งซึ่งที่สุดแห่งพรหมจรรย์ อันยอดเยี่ยม

อ้างอิง : http://www.anakame.com/page/1_Sutas/1200/1261.htm
--------------------------------------------------------------------------------------------------------

ส่วนตัวผมชอบข้อความนี้มาก เวลาเห็นพระเถระตักเตือนกัน มันกระตุ้นเตือนเราเสมอว่า พวกเรายังมีข้อผิดพลาดอะไรที่ต้องฝึกตนเอง จริงๆมีหลายพระสูตรที่มีการกล่าวตักเตือนกันระหว่าง พระพุทธเจ้า-พระสาวก, พระมหากัสปปะ-พระอานนท์ เป็นต้น ผมนึกได้เท่านี้ หากท่านใดมีตัวอย่างก็นำมาเเสดงความเห็นได้ครับ