ไม่รู้ว่าควรจะต้องเริ่มยังไงดี แค่รู้สึกว่าชีวิตเราตั้งแต่เกิดมา ไม่เคยมีช่วงไหนที่รู้สึกว่ามีความสุขจริงๆเลย ไม่ลำบากกายก็ลำบากใจมาโดยตลอด ทำทุกอย่างที่ครอบครัวอยากให้ทำ ไม่เคยได้เลือกทางเดินของตัวเอง มีอะไรก็ได้แต่เก็บไว้คนเดียว กับที่บ้านที่ควรจะเป็นเซฟโซนมันก็ไม่ใช่ ความรักทุมเทไปหวังจะได้เจอคนดีๆรักดีๆ สุดท้ายมันก็ไม่ใช่ ไม่ชอบเลยไม่ชอบตัวเองที่เป็นแบบนี้เลย มันดิ่งมันหดหู่มันเคว้ง ไม่อยากอยู่แล้วอะ ไม่มีเหตุผลอะไรให้มีชีวิตอยู่เลย เพราต่อให้พยายามจะมีชีวิตที่ดีขึ้นแค่ไหน มันก็ต้องเจอแต่เรื่องผิดหวัง เราเหนื่อยอะ เราอยากจะหลับไปเลยแบบไม่ต้องตื่นมาอีกเลย