เรากับแฟนคบกันมา10เดือนแล้วค่ะ แฟนเป็นคนที่ดีมาก น่ารักกับเรามาก แต่เขาเรียนโรงเรียนประจำซึ่งคุยได้แค่วันอาทิตย์อะไรแบบนี้ค่ะ ส่วนเราคุยได้ทุกวัน เจอคนหลากหลาย เราสับสนว่าเรายังรักเขาอยู่อีกมั้ยหรือมันเป็นความรู้สึกเสียดาย หรือเราอาจจะชินกับการมีเขามาตลอด แต่เราก็คิดแบบนี้นะคะ ถ้าเราไม่รักเขาแล้วเราจะไปส่องเพจรร.เขาทำไม ทำไมต้องรอเพจรร.ลงรูป ตื่นเช้ามา ถ้าเราไม่รักเขาแล้วจะบิกทำไมว่าเราตื่นแล้ว ตอนนัดเจอเขา เราก็รู้สึกไม่อยากไปนะคะ แต่พอไปแล้วแฮปปี้มากมีความสุขมาก เราไม่รู้ว่าที่เรามีความสุขนั้นเป็นเพราะความรู้าึกเราลดจากแฟนเป็นเพื่อนรึปล่าว แต่ถ้าลดจริงๆเราจะใส่ใจสีหน้าเขาตอนเขาไม่พอใจทำไม หรือเรากลัวแค่จะเสียเขาไป เราจะแอบมองเขาตอนดูหนังทำไม ทำเสียงน่ารักๆๆใส่ทำไมตอนขอสิ่งของจากเขา ถึงแมีจะบอกทีหลังว่าไม่ต้องซื้อให้หรอก ทั้งนี้ทั้งนั้นเรามองภาพที่ไม่มีเขาไม่ออกเลย เคว้ง ถึงจะแค่ได้คุยวันอาทิตย์ก็เถอะ แต่เรามองภาพที่ไม่มีเขาไม่ออกเลยค่ะ นึกได้แค่ว่าถ้าไม่มีเขาเราจะหาคนแบบนี้ได้ที่ไหนอีก เพราะแค่เราเรียนกลับบมาก็นอน ไม่ออกไปเที่ยว ไม่พยายามหาใครมาแทนที่เค้าเลย อะไรรแบบนี้อะค่ะ เวลาคุยกันเราก็จะตอบเขาอยู่เรื่อยๆค่ะ มีถามกลับ ทุกคนช่วยบอกหน่อยว่าอาการแบบนี้คืออะไรคะ ความรักหรือเราแค่เสียดายคะ แต่เรายังอยากมีเขาอยู่จริงๆๆน้า อันนี้เป็นLDRนะคะ นานนๆเจอกันที