เหนื่อยอะ  เหนื่อยเหลือเกิน  ท้อกับชีวิตเฮ็ง...แบบนี้
เรื่องแต่ละเรื่องที่มี มันเกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน ด.เดียวกัน ร้ายแรงต่อจิตใจเหมือนกัน, ผิดหวังไปซะทุกอย่าง
จำเป็นต้องโกหกเพื่อให้คนรอบข้างสบายใจ แต่ทุกข์ในใจเองคนเดียว / ต้องแสร้งทำเป็นปกติ  ต้องฝืนยิ้มเหมือนสุขดี ไม่มีปัญหา
อุตส่าห์ตั้งกระทู้ที่ผ่านมาเพื่อหาคนรับฟัง แต่ระบายกับใครก็ไม่สนิทใจ, เพื่อนก็บอกไม่ได้เพราะเขาก็มีปัญหาของเขา
ได้แต่เก็บไว้คิดวกวนอยู่คนเดียว  ร้องไห้คนเดียว  ปวดหัวแม่มทุกวัน  เบื่ออาหารแต่ก็ต้องกินเพราะร่างกายมันหิว กินก็ไม่อร่อย มันเซ็งๆ เบื่อๆ
คนเราจะรับปัญหาได้ซะกี่เรื่องในชีวิต จนกว่าจะเต็มลิมิต จึงคิดทำอะไร...?   มันหมดแรงแล้วนะ เหมือนไม่เหลือใคร
เพิ่งรู้ว่า...ความเครียดมันทำให้รู้สึกจะอาเจียน มันเป็นยังไง!

> ทำไม การมีชีวิตอยู่ เพื่อใช้ชีวิตมันยากจัง คะ😞😢😢