ทำไมทุกคนมองว่าชีวิตตอนโตมันยาก? ขอแบบที่บ้านไม่มีภาระนะครับ

ผมสมัครไอดีเพื่อมาถามคำถามนี้เลยครับ สืบเนื่องจากวันนี้เมื่อปีที่แล้วผมพึ่งเรียนจบมหาวิทยาลัยมาหรือก็คือผมทำงานครบหนึ่งปีพอดี แล้วเมื่อก่อนสมัยเรียนจะโดนขู่ในโซเชียลเสมอมาว่าสังคมการทำงานนั้นของจริงยากลำบากมาก ภาระเยอะ  แต่หลังจากทำงานได้หนึ่งปีผมรู้สึกว่าสบายกว่าเรียนสมัยมหาลัยมาก หากจะบอกตัวแปรคือที่บ้านผมฐานะพอใช้ได้เลยทำให้สมัยเรียนไม่เคยทำงานอะไรเลยก็เรียนๆเล่นๆไปเรื่อย สมัยนั้นที่บ้านให้เงินใช้เดือนละหมื่นห้าพันบาทถ้วน แล้วก็ออกค่าหอพักให้ แต่เพราะที่บ้านถือคติอิสระต้องสร้างเอง สมัยมหาลัยก็เลยยังมีมาเช็คห้องอยู่บ้าง พอเรียนจบมาผมย้ายงานสามรอบในหนึ่งปี ทุกที่ก็รุ้สึกว่างานชิวๆไม่ได้วุ่นวายอะไรมากและทุกครั้งที่ย้ายงานคือเรื่องเงินล้วนๆ  ที่ย้ายเพราะได้เงินเพิ่มขึ้น พึ่งเข้างานใหม่เมื่อเดือนที่แล้ว ตอนนี้รับอยู่ประมาณ สองหมื่นแปดพันบาทถ้วน จ่ายค่าเช่าคอนโด แปดพันบาทถ้วนทำให้ไม่มีการมาวุ่นวายจากที่บ้านอีก เหลือใช้ต่อเดือนประมานสองหมื่นแต่เหลือตลอดเนื่องด้วยทำงานไม่ได้มีเวลาไปเที่ยวเล่นเหมือนแต่ก่อน แฟนไม่มีเป็นตัวเป็นตนมาก และไม่ได้มีภาระต้องให้เงินที่บ้าน ทำให้เกิดความสงสัยขึ้นว่าคนอื่นๆเป็นเหมือนกันมั้ย หรือจริงๆที่ลำบากเพราะตัวเองหรือภาระจากทางบ้านเป็นหลักครับ
ปล.ผมไม่ได้วางแผนจะมีครอบครัวหรืออะไรนะครับ ก็อยู่ชิวๆเที่ยวเล่นสนุกไปเรื่อยๆ ผสมกับงานก็ไม่ได้เครียด
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 3
ที่คนส่วนใหญ่ พูดว่า...ชีวิตตอนโตมันยากกว่า
เวลาจบมาทำงานใหม่ๆ ทุกคนก็อารมณ์ประมาณเจ้าของกระทู้แหละ
ทั้งมีภาระ ไม่มีภาระ แต่ได้เงินเดือน เจอสังคมใหม่ๆ ผู้คนใหม่ๆ ไฟยังแรง โลกยังสวย
....
......
อยู่ไปนานๆ โตขึ้นๆ
จะรู้ว่ายิ่งสูงยิ่งหนาว คนที่เข้ามา รู้หน้า ไม่รู้ใจ เข้ามาหาหวังผลอะไรหรือไม่------บางทีเจ็บมาเยอะจนเริ่มดูคนออก
แฟน...ที่รักกัน การเรียกร้องจะมีปัจจัยมากขึ้น การแต่งงาน ซื้อบ้าน รถ มีลูก (ทั้งปกติ ไม่ปกติ สุขภาพ การเงิน บลาๆๆ)
ทำงานไปนานๆ เงินมากขึ้น ของที่อยากได้มักแแปรผกผันตามเงินเดือน ห้ามใจยาก
......
ทำงานนานๆไป ฝีมือไม่พัฒนาตามประสบการณ์//การเลื่อนขั้น/การยอมรับ//ลูกน้อง//ตำแหน่ง///
ความคาดหวังและกดดันจากสังคมรอบข้าง ตามกระแสทุนนิยม....คิดไว้บ้างจะรับมือยังไง

จริงๆ ชีวิตทุกช่วงวัย ก้อมียาก มีง่ายสลับกันไปนะ ได้ประสบการณ์+บทเรียน


แต่จากในมุมมองเรา....
วัยเรียน มีความสุข สนุกที่สุดแล้ว พ่อแม่จ้างเรียน หลับในห้องเรียนก็ได้
ตั้งใจมั่ง เกเรมั่ง ...ฮาาาา
-----มหาลัยสนุกสุด หัดเข้าสังคมเป็นตัวเอง/ค้นหาตัวเอง
-----มัธยม โลกสีชมพู แอบรักรุ่นพี่ รุ่นน้อง
----ประถม มีความสุขที่สุดแล้ว ความไร้เดียงสาของเด็กน้อย ตื่นเต้นกับทุกอย่าง และ
เราพิสูจน์แล้วจากชีวิตตัวเองว่า "จริง"..ที่บอกว่า ชีวิตใน10ปีแรกสำคัญ
(ความชอบ+วิชาเรียนที่ชอบ+ค้นหาตัวเอง+กีฬา+งานอดิเรก)-------และกำหนดชีวิตที่เหลือจนตาย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่