ก่อนจะมาเดินทางไกลครั้งนี้ ผมตั้งใจหยิบหนังสือมาสามเล่ม ไว้อ่านแก้เบื่อตอนอยู่บนเครื่อง และหนึ่งในนั้นคือ เล่มเกลือ ศรัทธา ของคุณอนุสรณ์

ต้องยอมรับความจริง ข้อหนึ่งว่า เกลือเป็นสิ่งที่มีความจำเป็นสำหรับมนุษย์ ทั้งในแง่ของความอยู่รอดทางกายภาพ ในการรักษาน้ำในร่างกายให้เป็นปกติ และในแง่ที่เกี่ยวโยงสัมพันธ์กับ รสชาติ สีสัน และบางสิ่งที่ผูกมนุษย์เข้าไว้ด้วยกัน…ความเค็มจากเกลือ ทำให้ดึงรสชาติของอาหารให้มีรสชาติที่ดีขึ้น ยังสร้างมูลค่าให้กับอาหาร... และเกลือมีส่วนสำคัญในแง่การถนอม การยื้อบางอย่างกับวันเวลาได้อย่างลงตัว...

ส่วนเกลือในหนังสือเล่มนี้พูดถึงการเดินทางของผู้ชายคนหนึ่ง ผู้ชายที่สูญเสียคนรักในชีวิต การเดินทางของเขาเป็นการเดินทางเพื่อตามหาบางสิ่งที่ได้พังทลายไปแล้ว หรือบางสิ่งที่เขาได้สูญเสีย และทำมันหล่นหายไปในชีวิตรสชาติชีวิตบางแง่ที่เขาไม่เคยได้สัมผัส การหยิบ เกลือ เป็นธีมหลักในการเล่าเรื่อง ถือว่าเป็นสัญลักษณ์ที่ดีเลยที่เดียว

สิ่งที่เขาได้เรียนรู้จากเกลือคือ ทำให้เราได้รู้จักกับหลายสิ่ง  และในหนึ่งนั้นคือทำให้เราได้จักกับคุณค่าสิ่งที่อยู่รอบๆ ตัว รายละเอียดเล็กๆในชีวิต..การรอคอยอย่างอดทน การที่ได้รู้จักกับคุณค่าและวิธี “การถนอม” บางสิ่งที่สำคัญให้คงอยู่...และสวยงามต่อไป

ผมชอบประโยคสุดท้ายของบทจบที่สุด ที่เขาได้ตระหนักว่า..

"ผมคิดถึงบ้าน ในที่สุดผมก็คิดถึงการเดินทางบ้านของตนเอง”

Riverwalk, Chicago, Illinois, USA

-ริฎวาน ศอลิห์วงศ์สกุล-