เป็นวรรณกรรมอีกเล่มที่ผมอยากแนะนำให้อ่าน…หยัดยืน(Resto qui) งานของ Marco Balzano ครับ

เป็นเรื่องราวของคุณแม่ที่เขียนจดหมายถึงลูกสาวที่ถูกพราก เธอเขียนจดหมายที่แทรกเรื่องราวของครอบครัว ผู้คน และบ้านเมืองที่พวกเขาเคยอยู่ การหยัดยืนของคุณพ่อและชาวบ้าน เป็นความรู้สึกถึงนึกคิดของผู้ที่เป็นแม่เล่าเรื่องต่างๆที่อยู่ในห้วงลึกของจิตใจ…

จากรูปหน้าปกหนังสือเป็นจุดเริ่มต้นของงานเขียนเล่มนี้ ครั้งที่ผู้เขียนไปเยี่ยมเมืองคูรอน เวนอสตา เห็นภาพหอระฆังที่จมกลางน้ำ

“หอระฆังที่ตั้งเด่นอยู่กลางน้ำนิ่งที่กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยว บรรดาผู้คนที่มาพักผ่อนไปตอนแรกก็ตื่นเต้นดี แต่ครู่หนึ่งหลังจากนั้นก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก พวกเขาถ่ายรูปตัวเองโดยมีหอระฆังอยู่ด้านหลังแล้วทุกคนก็ฉีกยิ้มเหมือนกันหมด ราวกับว่าใต้น้ำนั้นไม่มีรากของสนลาร์ช ฐานรากของบ้านเรา จัตุรัสที่เราเคยมารวมตัวกัน ราวกับว่าเรื่องราวเหล่านั้นไม่เคยเกิดขึ้น”

และแน่นอนงานวรรณกรรมเล่มนี้แม้จะเล่าเรื่องราวเล็กๆที่เคยเกิดขึ้นในอดีต แต่ภาพเหตุการณ์เช่นนี้ก็เป็นภาพสะท้อนที่เคยเกิดขึ้นคล้ายๆกันทั่วทุกมุมโลก จากอดีตถึงปัจจุบัน จากคูรอนถึงบ้านของเราเองครับ…

-ริฎวาน ศอลิห์วงศ์สกุล-