'บานดอกติ้วพลิ้้วลมเช้าเย้าหยอกฝัน ปีเดือนวันลั่นเลื่อนขับเคลื่อนย้าย ทยอยเก็บฝันเหน็บหนาวอันเปล่าดาย ที่เรียงรายหล่นร่วงเรี่ยลานดิน  เช้าหมอกหม่นฝนแปลกหน้ามาเยี่ยมยาม โลกสีงา

ม้านั่งเก่ามุมหนึ่งที่ในสวน เปิดสมุดทวนบทกลอนมาย้อนอ่าน สีกระดาษค่อนเหลืองเก็บเรื่องนาน กว่าสิบปีเลยผ่านฉันจดจำ บทกลอนไม่หวานซึ้งตราตรึงหรอก บทเย้าหยอกขุ่นเคืองทั้งเรื่องขำ บทที่แสนวุ่นวายหลายคนทำ บท