พอดีผมอ่านในเรื่องเจตสิกจาก อภิธรรม จะแบ่งเจตสิกเป็น ๓ ประเภท คือ เจตสิกที่เป็นกุศล เจตสิกที่เป็นอกุศล และเจตสิกกลาง ที่สามารถเข้าได้กับ เจตสิกที่เป็นกุศลและอกุศล และผมเรียนวิชาเคมีจะท่องพวกตารางธาตุ เช่น H คือ Hydrogen,
C คือ carbon,
Ag คือ silver หรือ เงิน,
Au คือ gold หรือทอง หรือถ้าธาตุต่าง ๆ รวมกันก็เป็นสิ่งของ เช่น Na+Cl เป็นNaCl คือเกลือ เป็นต้น
และอารมณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับจิต เช่นอารมณ์เมตตา, อารมณ์ฌาน หรือจิตมหรคต, อารมณ์รัก,โลภ,โกรธ,หลง เป็นต้น สิ่งเหล่านี้ก็ถ้าเปรียบเทียบก็เหมือนธาตุ ต่าง ๆ ในวิชาเคมีที่ผมเล่ามาข้างต้น อารมณ์ต่าง ๆ เหล่านี้เป็นอนัตตา เป็นสภาวะธรรม เป็นธาตุ หรือถ้าเป็นศัพท์วิทยาศาสตร์สิ่งเหล่าก็น่าจะเรียกว่า natural phenomena หรือ ปรากฏการณ์ทางธรรมชาติ แต่เป็นปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่เกิดในจิตของเราแทน ซึ่งมีอยู่จริง ๆ ตลอดเวลาทุกยุคทุก

สมัย ต่อให้ไม่มีพระพุทธศาสนาก็ตาม และอารมณ์ต่าง ๆ เหล่านี้ไม่ใช่ตัวเราจริง ๆ ในเมื่อไม่ใช่ตัวเรา เป็นอนัตตา เราก็ไม่ยึดอารมณ์เหล่านั้นเป็นตัวเรา เป็นของเรา และการที่เรายังยินดีต่อให้จะเป็นบุญ เป็นฌานสมาบัติก็ตาม สิ่งเหล่านี้ก็เหมือนเป็นธาตุ แต่เป็นธาตุที่มี high quality หรือคุณภาพสูงทำให้เกิดเป็นพรหม หรือถ้าเป็นมนุษย์ทรงฌาน จิตจะมีกำลังมาก ทำให้ตนเองมีความมั่นใจสูง เป็นคนกล้า และเข้าถึงความเป็นพระโสดาบันได้ง่าย

แต่ถ้าเรายังยินดี และ ยังยึด จิตก็ยังไปอยู่แค่พรหม ยังติดในวัฏสงสาร ยังเป็นทาสของอวิชชาอยู่ ดังนั้นจะอารมณ์กุศลก็ดีหรือ อารมณ์อกุศลก็ดี สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ตัวเรา เราไม่ควรจะยึดถือนับถือว่าสิ่งนั้นคือเรา และทำให้ผมไปนึกคำสอนของพระที่บอกว่า รู้ว่าดีจึงทำ รู้ว่าชั่วจึงละ ไม่ได้ไปยินดียินร้าย สิ่งที่ปรุงแต่ง ทั้งกุศล และอกุศลเป็นต้น และในเมื่อไม่ได้ยินดี ยินร้าย ต่อให้จะเกิดเป็นพระพรหมที่เป็นภพอยู่สูงที่สุดในวัฏสงสาร จิตก็ไม่ยินดี ไม่ต้องการที่จะเกิดเป็นพระพรหม จิตอยากจะหลุดพ้น อยากจะเข้าถึงสภาวะนิพพาน คือเข้าถึงความสูญจากการปรุงแต่งทั้งดี ทั้งชั่วทั้งปวง

สิ่งที่ผมเล่ามาแปลว่าผมเข้าใจ เข้าถึงความหมายของคำว่าอนัตตา ถูกต้องหรือเปล่าครับ?

และพี่ ๆ เพื่อน ๆ ท่านใดมีอะไรจะแนะนำหรือตักเตือนเชิญเลยครับ