ค่ะจากที่กล่าวไว้ข้างต้น คือเรากันเเฟนคบกันมา4เดือนย่างเดือนที่5เเล้วคุยกันมาก็ราวๆปีเวลาไม่ทะเล่ะกันเรารักกันมากเเต่พอทะเลาะเเฟนเราชอบพูดว่าตัวเองมีเหคุผลเเต่เราเองก็มองว่าตัวเราเองก็มีเหตุผลเหมือนกันเเต่เรากลับต้องยอมเขาในทุกๆเรื่องก่อนหน้านี้เราไม่ใช่คนที่ยอมใครแบบนี้เลยเเต่พอมาเป็นเขาเรายอมเขามากอย่างเช่นเรื่องเเฟนเราไม่ค่อยสนใจเราเอาเเต่เล่นโทรเราก็งอนที่ไม่ค่อยหยอกล้อเราเหมือนเดิมเเต่เเฟนเรากลับโต้กลับว่าเพราะเราเองก็เล่นเเต่โทรสับไม่สนใจเขาเหมือนกันทำให้เราต้องขอโทษเขาที่ไปงอนเขากับเรื่องเเฟนชอบพูดว่าเราพูดคำนี้บ่อยอย่าเช่นเราชอบพูดว่าเราไม่เคยเป็นเเบบนี้กับใครเพราะที่ผ่านเราไม่ยอมคบกับใครขนาดนี้เลยเขาพูดอีกว่าอีกละพูดคำนี้อีกละสาบานก็ตายทิ้งเเล้วก็ชอบเถียงเขาว่าไม่ใช่ จนเป็นเรื่องใหญ่อีกอย่างเวลาที่เขาไม่ชอบที่เราว่าเขาว่าเขาเถียงเราเขาจะไม่ชอบคำนี้จนกระทั่งโกรธเเละไม่คุยกับเราเลยหลานชมจนเราต้องเขาไปง้อและขอโทษเราควรห่างออกมาไหมคะเพราะเรากับเขาอยู่ด้วยกันเราระกเขาคนนี้มากเเต่ก็รู้สึกว่าเขาไม่พยายามอะไรเพื่อเราเลย ขอบคุณนะที่ให้พื้นที่เราได้อธิบายออกมา ขอบคุณค่ะ
บั่นทรใจกับคำพูดเเฟน