คือในบ้านเราอาศัยอยู่กับพ่อ แม่ เเล้วก็พี่สาวไม่แท้ คือในบ้านมีเเค่พ่อที่หารายได้เข้าบ้าน ซึ่งแม่ก็ชอบวางอำนาจให้ตัวใหญ่สุดตลอด คือเเม่ชอบด่า ชอบเเขวะ ชอบตีเราโดยไม่มีเหตุผลอ่ะ เราไม่เคยได้กำลังใจจากแม่เลย แม่ชอบบอกเราว่าตายๆไปซะก็ดีจะได้ไม่เกะกะ คือเราชอบอะไรเเม่เราก็จะคอยขัดตลอด เเล้วเรามีโทรศัพกับโน็ตบุ๊คเเม่ก็ชอบยึดเพราะบอกว่าวันๆไม่ทำอะไรเล่นเเต่โทรศัพคือช่วงนี้มันเรียนออนไลน์ไง แล้วคือเรามีเวลาพักเเค่นิดเดียวเพราะต้องเรียนกับทำการบ้าน พอบอกว่าพึ่งได้เล่นแม่ก็จะบอกว่า วันๆไม่เห็นเรียนเอาเเต่เล่นโทรศัพดูญาติเป็นตัวอย่างบ้าง คือเรารู้สึกไม่โอเครเลย เเล้วพอแม่หงุดหงิดอะไรก็มาลงที่เราตลอด คือเเม่เป็นคนที่ไม่เคยฟังอะไรเราเลย พอเราอธิบายก็บอกเถียง มีครั้งหนึ่งเราอยากได้ของอยู่หนึ่งอย่างมาก ซึ้งเราเก็บเงินซื้อเองเเล้วพอเเมาเห็นเเม่ก็จับมันมาโยนทิ้งเเล้วบอกไร้สาระ หน้าที่คือเรียนก็เรียนไป
เเล้วพอเราทนไม่ไหวเขาก็เลยอยากไปอยู่หอเราก็ขอท่านนะ เเต่ท่านบอกเราไร้ความรับผิดชอบแล้วก็ไร้สาระ คือเราไร้ความรับผิดชอบยังไงอ่ะ งานบ้านก็ช่วย อาหารก็ทำกินเอง เวลานอนเวลาตื่นเราก็ทำตามที่แม่บอกตลอดอ่ะ เเถมยังบอกว่าเรามันเอาตัวรอดเองไม่เป็นหรอก คือเราก็อยากเอาตัวรอดตัวเองอยู่นี้ไง ไปอยู่หอด้วยเอง(จะได้ไม่ไปรกหูรกตาอย่างที่แม่บอก)พอเราทำงานฝีมือมาให้ท่านดูท่านก็บอกไร้สาระเอาเวลามาอะไรพวกนี้ไปอ่านหนังสือไป เเล้วมีอยู่ครั้งหนึ่งคือเราชอบวาดรูปวายไงเราก็วาดเก็บไว้ในห้องแล้วแม่มาเห็นแม่ก็ฉีกทิ้งเเล้วบอกว่าอุบาททำไมก็เราชอบมันคือตัวตนของเราอ่ะทำไมแม่ไม่เคยเข้าใจเราเลย
ถ้าผิดพลาดอะไรตรงไหนหรืองงตรงไหนเราก็ขอโทษพอดีเป็นคนพูดไม่เก่งน่ะ(เพราะที่บ้านไม่เคยมีใครคุยกับเราเลย)ขอบคุณที่รับฟังเรื่องของเรานะ