สวัสดีค่ะ หนูอายุ 18 ปี  หนูพึ่งจบม.6 ได้ไม่นานนี้เอง แต่อีกเดี๋ยวหนูก็ต้องไปมอแล้วค่ะ หนูทนอยู่กับครอบครัวที่ทอกซิกนี้มาตลอด 6 ปี ครอบครัวหนูเริ่มมีปัญหามาตั้งแต่หนูอยู่ม.1เลยค่ะ หนูมีพี่ชาย พี่ชายเกเร อย่างนู้นอย่างนี้ เรียนไม่จบบ้าง ตามประสาเด็กผู้ชายค่ะ พ่อไม่เคยคิดที่จะสนใจพี่เลย ปล่อยให้แม่จัดการเพียงคนเดียว ทั้งเรื่องเงินหรืออะไร พ่อหนูเป็นคนที่ชอบด่าเป็นคำหยาบ พูดก็หยาบ ใช้ความรุนแรงภายในบ้าน ทำลายข้าวของในบ้าน ส่งข้อความมาด่าเป็นคำหยาบ ( ตอนนี้ก็ยังไม่เลิกทำค่ะ ) คือมันไม่ถึงขั้นทนไม่ได้หรอกนะคะในตอนม.1 แต่มันทำให้หนูกลัว ละก็กังวลไปเลย จนตอนนี้เวลาพ่อเรียกชื่อหนู หนูจะตกใจทุกครั้ง ละก็ระแวงว่าหนูทำอะไรผิดรึป่าว พ่อเป็นคนที่ด่าได้ทุกเรื่องเลยค่ะ ทุกครั้งที่ด่าก็จะใช้คำหยาบคาย ละก็ตะโกนเสียงดัง จนทำให้หนูใจสั่น หนูชินละ บ้านไม่ใช่เซฟโซนของหนูเลย เหมือนหนูทำอะไรก็ผิดไปหมดทุกอย่าง คือหนูเข้าใจนะคะว่าที่ด่าเพราะเป็นห่วง แต่นิสัยเดิมๆของพ่อที่หนูเล่าไป หนูไม่ชอบนิสัยนั้นเอาซ่ะเลย มันทำให้หนูติดนิสัยทอกซิกนั้นมาด้วยค่ะ ละกลัวเอานิสัยนั้นไปใช้เอง เมื่อก่อนหนูใจเย็นมาก จนตอนนี้หนูสังเกตุตัวเองใกล้จะเหมือนพ่อขึ้นทุกวัน เวลาหนูทำอะไรผิด ก็โดนด่าละบอกว่าจะไม่ส่งหนูเรียน หาเงินเอาเอง  ทวงของที่ซื้อให้บ้าง  หนูก็ไม่อยากใช้เงินเค้าหรอกค่ะ ทำไงได้คะ หนูยังไม่มีงานทำ แต่อีกเดี่ยวหนูก็จะกู้กยศ.ละก็หางานพาร์ททามทำละค่ะ จะได้ไม่ต้องแบมือขอเค้าอีก หนูเคยไปหาหมอจิตเวชด้วยนะคะ แต่ช่วงนั้นไปหาเพราะเครียดเรื่องมหาลัยค่ะ หนูติดมหาลัยดังภาคเหนือ แต่ไม่มีใครสนับสนุน มันคือความฝันของหนู หนูเสียใจมาก หนูคิดบวกกับตัวเองว่าเค้าเป็นห่วง หนูต้องหาทางออกว่าจะไปเรียนคณะไหนดี หนูมีความสุขทุกครั้งที่ออกจากบ้านโดยที่ไม่มีพ่อค่ะ ( ส่วนใหญ่วันหยุดหนูไม่ได้ขอเงินพ่อนะคะ ใช้เงินสะสมของตัวเอง ) เพราะรู้ว่า่ถ้าขอก็จะโดนด่าละไม่ให้ไปค่ะ ถึงใช้เงินตัวเองก็ไม่ให้ไปอยู่ดี หนูต้องดื้อออกไปเอง แม่หนูสอนว่าอย่าไปเถียงพ่อ หรือเถียงใคร ปกติหนูไม่ถียงเลยนะคะ แต่พอเริ่มม.6 หนูโดนด่าละมันทนไม่ไหวค่ะ คือมันไม่ใช่ความจริงหนูเลยเถียงออกไป มันเลยทำให้หนูกลายเป็นคนทอกซิกไปด้วย หนูแก้ปัญหานี้ยังไงดีคะ  เหนื่อยมาก อิจฉาชีวิตพี่ชายจัง ตั้งแต่ไปเรียนมหาลัยก็ไม่เคยต้องเจอความเครียดแบบหนูเลย :-; หนูคิดว่าถ้าหนูมีครอบครัว หนูจะพูดดีๆกับทุกคนในครอบครัวเลย ตอนนี้ก็ทำอยู่นะคะ หนูอยากให้ลูกและคนในครอบครัวมีความสุข ไม่ต้องมานั่งกังวลเรื่องครอบครัวแบบหนูในตอนนี้