คือเวลาพูดอะไรให้พ่อฟัง พ่อมักจะด่าว่าแล้วเอาความคิดของตัวเองแทน มันจะมีอยู่วันนึงผมหิวข้าวมากๆแต่พ่อไม่หิวเลยจะไปนั่งกินเบียร์ที่อื่น ผมเลยบอกทำไมไม่ไปร้านอาหารก่อนเพราะไม่ใช่แค่ผมที่หิว น้อง แม่ ย่า ก็หิว แต่พอด่าผมเสียงดังว่าไม่เอา ทำไมชอบทำตัวขวางโลก ผมนี้งงเลย ใครกันแน่ที่ขวางโลก สุดท้ายผมก็ต้องทนหิวรอพ่อกินเบียร์ พอผมทำหน้าไม่พอใจ ก็บอกผมเอาแต่ใจ นี้ไม่ใช่เรื่องเดียวจริงๆมีอีกหลายเรื่องที่คล้ายๆแบบนี้ คือผมไม่มีสิทธิ์ออกเสียง เช่นเวลาเวลาพ่อทำอะไรสักอย่าง แล้วผมไปบอกว่ามันไม่ถูกต้องหรืออะไรต่างๆ พ่อจะชอบบอกผมโง่ แล้วก็บอกว่าที่เขาทำอะถูก เขาจะเชื่อต่อปัญหามันมาถึงตัวเขา ชอบบอกว่าเด็กสมัยนี้ชอบเถียง ไม่งั้นก็โทษว่าที่ผมชอบเถียงมาจากเพื่อน แต่จริงๆที่เขาอยากได้คืออยู่เงีบยๆแล้วฟังความคิดเขาโดยที่เราไม่มีสิทธิ์พูดอะไรทั้งนั้น