รู้ เป็นสักแต่ ว่า...
เรือนร่างของจิต แต่...ไม่ใช่จิต
เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ 
ทั้งทางร่างกาย และจิตใจ
ก็เป็นแต่เพียงว่า อาการอันหนึ่ง ที่เกิดขึ้น จาก...จิต แต่...ไม่ใช่ จิต
รู้ชัดเจน 
ก็เหลือแต่...ความรู้ นี่เรียกว่า วัฏจิต
เชื้อที่จะพาให้ จิต
ไปเกิด ไปตาย ในภพชาติน้อยใหญ่นั้น
ก็คือ...ตัวรู้ ที่อยู่กับจิต กลมกลืนเป็น...
อันเดียวกัน อยู่นั้นแล
เมื่อขาดจากความ...สืบต่อ 
กับสิ่งภายนอก จนกระทั่ง ในขันธ์ 
เรียบร้อยแล้ว ยังเหลือ แต่...จิต 
นั่นคือ ยังเหลือแต่...อวิชชา
อวิชชา นี้ ท่านเรียกว่า...เชื้อ
เชื้อแห่ง...วัฏจักร มีอยู่ที่ จิตนี้
ปัญญา พิจารณาลงไปที่ จุดนั้น... 
ความสว่าง คืออะไร 
ดูให้ดี ว่าความสุข สุขอะไร
เป็นสุขอวิชชา หรือเป็นสุขวิชชา
สุขสมมุติ 
หรือสุขวิมุตติ สงบตัวจากความคิด
ลงไปสู่...ความรู้ อันเป็นอันหนึ่ง
อันเดียวกัน กับกิเลส
กิเลส...
เป็นอันหนึ่ง อันเดียวกันกับจิต
เชื้อที่พาให้ เกิด แก่ เจ็บ ตาย 
ได้ถูกถอนพรวดขึ้นมาแล้ว จาก...จิต
เหลือแต่...วิมุตติจิต เท่านั้น
ที่นี่เป็น จิต ที่บริสุทธิ์ล้วน ๆ
เมื่อดับอวิชชา แล้ว 
มันดับไปหมด จิต ที่นอกเหนือไปจากกฎ 
อนิจฺจํ ทุกฺขํ อนตฺตา แล้ว
นั่นคือ...ผู้พ้นภัย พ้นโลกพ้นตรงนี้
จิต...
เป็นธรรม ทั้งดวง
ธรรม...
กับจิต เป็นอันเดียวกันแล้ว
ท่านจึงว่า...
ธมฺโม ปทีโป ความสว่างกระจ่างแจ้งในจิต
ที่ปราศจากแล้ว จาก...กิเลส 
เป็นความสว่างกระจ่างแจ้ง
ไม่มี...
สิ่งใดเสมอเหมือนในโลกทั้งสามนี้"
องค์หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน 
วัดป่าบ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี