(เป็นความเห็นส่วนตัว) บัณฑิตทุกท่านมีความคิดเห็นอย่างไร

อริยสัจจ์ 4

ทุกข์ เป็น ผล
สมุทัย เป็นเหตุ (ตัณหาเป็นเหตุ)
นิโรธ  เป็น ผล  อวิชชา (ความไม่รู้อย่างแจ่มแจ้ง) ดับ
มรรค  รู้ปริยัติ สัจจญาณ เป็นเหตุ เป็นอดีตธรรม (อริยะมรรค เป็นผล)
สัมโพชฌงค์ นำ  มรรค มาปฏิบัติ  เป็นปัจจุบันธรรม กิจจญาณ  รู้ถึงโพธิปัฏขิยธรรม37ประการ
รวมเป็นหนึ่งเดียวเป็น อริยมรรคสมังคัย์
แล้วได้อนาคตธรรม ปฏิเวธ กตญาณ  เป็นผลข้ามพ้นโคตรภูญาณ ไปถึงมรรคญาณ  ถึงวิมุต ผลญาณ
แล้วถ้าไม่มีปฏิจจสมุปบาท
เราจะรู้หรือไม่ว่าอะไรเป็นเหตุ อะไรเป็นผล

ปฏิจจสมุปบาทฝ่ายเกิด (คัดลอกมา)

อวิชชาเป็นเหตุ จึงมีสังขารเป็นผล
สังขารเป็นเหตุ  จึงมีวิญญาณเป็นผล
วิญญาณเป็นเหตุ   จึงมีนามรูปเป็นผล
นามรูปเป็นเหตุ     จึงมีสฬายตนะเป็นผล
สฬายตนะเป็นเหตุ  จึงมีผัสสะเป็นผล
ผัสสะเป็นเหตุ       จึงมีตัณหาเป็นผล
ตัณหาเป็นเหตุ      จึงมีอุปาทานเป็นผล
อุปาทานเป็นเหตุ   จึงมีเวทนาเป็นผล
เวทนาเป็นเหตุ      จึงมีภพเป็นผล
ภพเป็นเหตุ           จึงมีชาติเป็นผล
ชาติเป็นเหตุ          จึงมีชรามรณะเป็นผล
ความโศก ความคร่ำครวญ ทุกข์ โทมนัส และความคับแค้นใจ ก็มีพร้อม ความเกิดขึ้นแห่งกองทุกข์ทั้งปวงนี้ จึงมี

ปฏิจจสมุปบาทฝ่ายดับทุกข์(คัดลอกมา)

ความทุกข์ จะดับไปได้เพราะ ชาติ (การเกิดอัตตา"ตัวตน"คิดว่าตนเป็นอะไรอยู่) ดับ
ชาติ จะดับไปได้เพราะ ภพ (การมีภาระหน้าที่และภาวะทางใจ) ดับ
ภพ จะดับไปได้เพราะ อุปาทาน (ความยึดติดในสิ่งต่าง ๆ) ดับ
อุปาทาน จะดับไปได้เพราะ ตัณหา (ความอยาก) ดับ
ตัณหา จะดับไปได้เพราะ เวทนา (ความรู้สึกทุกข์หรือสุขหรือเฉยๆ) ดับ
เวทนา จะดับไปได้เพราะ ผัสสะ (การสัมผัส) ดับ
ผัสสะ จะดับไปได้เพราะ สฬายตนะ (อายตนะใน๖+นอก๖) ดับ
สฬายตนะ จะดับไปได้เพราะ นามรูป (รูปขันธ์) ดับ
นามรูป จะดับไปได้เพราะ วิญญาณ (วิญญาณขันธ์) ดับ
วิญญาณ จะดับไปได้เพราะ สังขาร (อารมณ์ปรุงแต่งวิญญาณ-เจตสิก) ดับ
สังขาร จะดับไปได้เพราะ อวิชชา (ความไม่รู้อย่างแจ่มแจ้ง) ดับ

ความคิดเห็นส่วนตัว

เรารู้ว่าวงจรชิวิตของขันธ์5 เป็นเช่นนี้
รู้ว่าอะไรเป็นอาหารของอวิชชา คือนิวรณ์5
รู้ว่าอะไรเป็นที่อาศัยของอวิชชา คือจิต
เหมือนวงจรชีวิตยูงเราจะเลือกกำจัดตรงไหนก็ได้
ตัดวงจรให้อวิชชาดับไป  สิ่งเหล่านี้เป็นลูกโซ่
เราจะเลือกดับตรงไหนดี?
อวิชชาเกิด สังขาร เจตนาคิดปรุงแต่งเกิด
วิญญาณรับรู้ ถ้าจิตฝึกมาดีก็เลือกดับ ตรงวิญญาณไปเลย
เวลาวิญญาณรู้อารมณ์อะไรก็รีบละเลย อย่างให้ เกิด การปรุงแต่ง
ในวิญญาณเพราะจะเกิดนามรูป  ถ้าจิตฝึกมาดี ทำใจให้เป็นกลางต่อสังขารทั้งปวง
ดับสังขารเลย อวิชชาดับ  จิตแล่นเข้าสู่วิมุต

ถ้าเราไปปล่อยให้กิเลสเกิดแล้วไปไล่ตามทำอย่างไรก็ไล่ไม่ทัน
เพราะเวทนาเกิดก็เกิดภพ ชาติแล้ว ต้องไปรับใช้กรรมแล้ว
เราต้องตัดภพ ตัดชาติให้ได้ทัน อย่าไปปล่อยให้จิตเตลิด
ไปปลุกกิเลส ไม่ได้ เราไม่ต้องปลุก ก็กำจัดกิเลส ไม่ทันอยู่แล้ว
ภายในหนึ่งชั่วโมง กิเลสเกิดเป็นร้อยๆๆตัว เราตามไม่ทัน
ฉนั้นเราต้องตั้งรับให้มีสติให้มั่นคงจึงจะเกิดผลดี เห็นกิเลสได้ทั่วๆ