คือ ผมเข้ามาช่วยกิจการของครอบครัวสักพักแล้ว แต่พ่อกับแม่ก็ยังคงทำอยู่ด้วยเหมือนกัน แล้วผมไม่ค่อยชอบระบบของที่บ้าน มันไม่ค่อยเป็นระบบเหมือนบริษัท พ่อกับแม่ก็ชอบไปคุยเล่นกับลูกน้องบ่อยๆ แม่ผมบอกว่าต้องง้อลูกน้อง เพราะคนงานที่เป็นงานหายาก ขี้เกียจหาใหม่มาแล้วต้องมาสอนใหม่ บางทีลูกน้องทำผิด พูดไม่ดีกับลูกค้า ทำให้ลูกค้าไม่พอใจ แม่ผมโกรธมาก ในใจคืออยากไล่ออกมาก แต่แม่ผมก็แค่เรียกเขามาคุยมาเตือน บางครั้งลูกน้องมาพูดกวนพ่อผมยังกับเพื่อนเล่น พ่อผมก็ยังปล่อยไป คือลูกน้องอายุมากกว่าผมประมาน 5-10 ปี ลูกน้องส่วนมากเป็นคนที่อยู่นอกเมือง ส่วนมากจบประถมหรือมอต้น ผมไม่ชอบระบบแบบนี้ ผมชอบระบบที่เป็นแบบบริษัท คือ มีการแบ่งตำแหน่งกันชัดเจน การพูดกับเจ้านายที่ไม่ใช่อยากพูดอะไรก็พูด บางทีลูกน้องผมนึกอยากเถียงก็เถียง อยากทำแบบที่ตัวเองอยากทำก็ทำ หลายครั้งพ่อแม่ผมปล่อยให้ผมมาดูกิจการคนเดียว ผมสั่งให้ทำแบบนึงกลับไม่ทำ บอกจะทำแบบนี้เคยทำแบบนี้ ทั้งๆที่เขาก็รู้ว่าตำแหน่งผมใหญ่กว่า แต่ทำไมเขาไม่คำนึงเลยว่าเขาตำแหน่งอะไร วันนั้นผมโกรธมาก ตอนเย็นมาเขามาขอเบิกเงินล่วงหน้า ผมก็บอกว่าถ้าไม่ฟังผม ก็รอไปเบิกกับพ่อแม่เอาแล้วกัน บางคนบอกผมต้องซื้อใจลูกน้อง แต่ผมก็สงสัยว่าทำไมเขาถึงไม่เชื่อฟังผมตามตำแหน่ง และจะดีไหมถ้ามันเป็นแบบนี้ผมจะมาจัดการเรื่องเงินเดือนและใช้เรื่องนี้จัดการเมื่อเขาไม่เชื่อฟัง เพราะผมไปคุยกับพ่อแม่ พ่อแม่บอกว่าเรื่องเล็กมาก แต่สำหรับผมมันคือเรื่องใหญ่ ผมเคยคุยกับพ่อแม่ว่า ควรจะทำใบเตือนแบบที่บริษัทเขาทำกันแล้วก็ทำกฎแบบเป็นลายลักษณ์อักษรเรื่องพฤติกรรม แต่พ่อแม่บอกว่าทำแบบนั้นมันเป็นทางการเกินไป แค่พูดเขาก็รู้เรื่องแล้ว แต่สุดท้ายเขาก็ทำเหมือนเดิม ซึ่งผมอึดอัดกับระบบของที่บ้านมากๆ