เรามาทำงานตั้งแต่พี่เริ่มตั้งกิจการเป็นของตัวเอง โดยมีหุ้นส่วนอีกคนด้วย ที่มาช่วยกันทำเพราะหวังว่าเงินจะไม่ไปไหน ต่อมาเริ่มมีคนเข้ามาทำเยอะ แต่พี่ก็บงการใครไม่ได้ยกเว้นน้องตัวเอง จะใช้อำนาจให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองก็ใช้คนได้
ต่อมาเดือนนึงหุ้นส่วนก็เอาน้องเข้ามาทีหลัง เค้าดันลงประชามัติเพื่อมเงินให้น้องเค้าก่อนเรารอ5เดือนกว่าจะเพิ่มงานทำเยอะกว่า เราก็อดทนเพราะเมียหุ้นส่วนไม่ชอบเรา ทำมาปีนึงก็ต้องทนกับ ลูกน้องขี้ประจบคนแรกใช้ครับพี่ดีครับผมทำดีต่อหน้า งานก็ทำบ้างได้ของกินของใช้ตามลิ้นที่เลีย
คนที่2เอามาก็เข้าทางเจ้านายเลียประจบงานไม่ทำอาศัยยืมเงิน
คนที่3เอาอย่างคนที่1-2 งานไม่ทำวันๆประจบกินฟรี
คนที่4ปากมากขี้ประจบงานไม่ทำ ขอให้ผ่อนของให้
เราพูดก็อะไรไปก็หาว่าเราเรื่องมากทั้งๆที่งานก็หนักเอาคนมาแทนที่จะเอามาทำงานอยากเอามาเสริมบารมี ว่าตัวเองเป็นเจ้าคนนายคน แต่บอกอีพวกนั้นทำงานจับงาน1-2ชิ้นลับตาเจ้านายก็ไม่ทำ 
พอเราโดนไปทำหน้างานหนักๆงานหมื่นๆเอาอีตัวไม่ทำเดินวนๆบอกตามองไม่เห็นอ้างไปลอกตาไปประกบแต่กับพี่เรา ให้พี่เราทำงานแทน พี่เราก็โง่เชื่อมัน มันออกก็รู้ความจริงว่าตาไม่ได้เป็นอะไร เดินวนๆแล้วบอกพี่เราว่าเราหายไม่ทำงาน เรากับพี่ก็ทะเลาะกันในบ้านลูกค้า เพราะตั้งแต่คนพูดเรื่องคนประจบเราก็ไม่ได้คุยกันพอคุยก็ทะเลาะ พี่เราไม่ช่วยอะไรเลยเห็นเราเป็นคนอื่นเห็นเป็นลูกน้องเรากับบ้านเลยหลังทะเลาะกัน
จากนั้ง3เดือนอีคนประจบคนที่4ออกเพราะลูกน้องคนที่แล้วๆพูดให้ทะเลาะกันเอง พร้อมหุ้นส่วนเค้าไปไม่ลาเอาลูกน้องออกไปด้วยด้วยเรื่องเข้าใจผิด
เหลือแฟนเราที่เป็นคนขับรถให้
กับลูกน้องหมาๆอีก4คนที่เป็นคนของพี่เขยเรา
สุดท้ายพี่เขยอยากมีเมีย2คนเลยแอบมีเมียน้อยพอเอาทั้ง2คนไม่ได้เพราะพี่เราไม่ยอมก็เลยหย่ากัน
แล้วเอาไปพูดให้คนอื่นฟังว่าเลิกกันเพราะพี่เรามีชู้
และเอาลูกน้อง4คนไปทำงานที่อื่น
สุดท้ายแม่ก็บอกให้เรามาช่วยพี่ทำงานอีกครั้งโดยบอกว่าทำเพื่อครอบครัวหาเงินเข้าครอบครัวตัวเอง
เราข้ามาทำเป็นครั้งที่2
ก็ยังมีสองผัวเมียคนใหม่ที่ยังประจบอยู่ยังไม่ออก
ประจบเดินวนเหมือนเดิม พอจะออกเบิกๆไปงานศพไปนั่นนี่ สุดท้ายออกเงินไม่พอหักอีก2พัน
คนที่ประจบกินดีขอเงินไปซื้อของกินพี่ก็ซื้อประเคนส่วนเราไม่เรียกกินสักคำ พอออกไปมีแต่คนให้ผ่อนให้ออกให้ ออกไปเงินไม่พอหักกันทั้งนั้น
นี่หรอที่ทำตัวให้เค้านับถือ บอกใจให้ใจกับลูกน้อง
เราเข้ามางานหนักเหมือนเดิม
ทำเอาค่าแรงแต่มาครั้งนี้พี่เขยกับพี่สาวเลิกกัน
ค่าใช้จ่ายพี่ก็มากกว่ารายรับ
บ้าน รถ ค่าโรงเรียนเอกชนพอชักไม่ถึงหลังก็ขอเราค้าจ่ายเดือนสองเดือน เราก็ช่วย แต่เค้ากลับคิดจะหักเอาเวลามาสายมาหักทั้งๆที่บอกไว้เข้าไม่เกินเวลานี้เราก็ไม่เคยสายทั้งเดือนไม่ได้ลา ทำงานไม่มีวันหยุดถึงเวลาหักเราอีกทำมา4เดือน ก็บอกจะขึ้นเงินให้พอรายจ่ายไม่พอก็บอกขึ้นเดือนหน้าเราก็แย้งไป
เพราะเราท้อง เราก็อยากเก็บเงินไว้ใช้จ่าย
เพราะเราน่าจะทำช่วยอีก4-5เดือนเพราะ ทำไม่มีสวัดิการทำเอาค่าแรง ผัวก็สนใจแต่งาน
เอางานก่อน เอาตรงๆอย่กเลิกมากถ้าเลิกคนที่ช่วยพี่ก็มีคนเดียว ต่อมาเอาพี่คน2มาทำด้วย พี่คนแรกก็บอกเอามาเป็นลูกน้องส่วนพี่น้องไม่รับในที่ทำงาน
สรุปมีน้องแท้ๆทำด้วย2คนน้องเขย1ขับรถ
จ้างพม่ามา2คน เค้าไม่คิดจะหาคนเพิ่มคนขับรถก็วนงานคนเดียวหลายเที่ยวขับรถที2คัน 
แล้วพี่เราก็ยังอีโก้สูง ยังอยากให้คนอื่นมองว่าตัวเองมีลูกน้องมีบารมี โดยกระทำกับน้องตัวเองเหมือนทาส ให้คนอื่นมองว่าตัวเองเหนือกว่าคนอื่น 
เราไม่อยากอยู่แล้วเราเป็นน้องต้องทนอะไรแบบนี้นานแค่ไหนกันพอเจอปัญหาก็หักเงินแต่ก็ยังอยากให้ช่วยค่าใช้จ่าย กลืนไม่ได้คายไม่ออกเลย
เราไม่น่าเกิดมามีพี่น้องเลยเราอยากตายแล้วเกิดใหม่เป็นอะไรก็ได้ที่ไม่มีพี่น้อง
ถ้าพี่เราคิดได้เค้าจะเห็นว่าใครที่ช่วยเค้าไม่ใช่คอยประจบเค้าเราน้อยใจน๊ะที่พี่ตัวเองไม่เอาน้อง ตัวเอง
บ้านก็อยู่หลังเดียวกันช่วยค่านั่นนี่ด้วยกัน แต่ก็ยังคิดว่าไม่มีใครช่วย ทุกคนมีค่าใช้จ่าย
ใครจะมาช่วยภาระที่คนอื่นสร้างได้ตลอด
บ้าน รถ ร.ร.เอกชน เราก็ไม่สามารถช่วยได้
เราช่วยได้แค่ไม่ให้ใครมาเดือดร้อนกับชีวิตเราก็ดีแล้วมั้ย เป็นน้องต้องทนอะไรแบบนี้หรอวะถ้าเป็นแบบนี้ไม่มีพี่ดีว่า แล้วแยกกันจะดีกว่านี้ 
แยกไม่ได้เดี๋ยวหาว่าทิ้งให้มีผัวก่อนค่อยไปดีกว่าราห่วงน๊ะถึงจะไม่ได้ช่วยอะไรมากถ้าพี่น้องลำบากเราก็อดห่วงไม่ได้แต่เค้าคงคิดน้องคนที่3คงไม่มีความสำคัญอะไรมากกว่านี้พูดไม่ได้ เตือนไม่ได้ ต่างคนก็ต่างมีปัญหา ช่วยเท่าที่ไหวถึงจะไม่ได้ช่วยมากก็เถอะ ตอนนี้ก็เป็นแค่ลูกน้องพอมีปัญหาก็แค่ช่วยกัน แต่ก็เวลาเรามีปัญหาก็มองหาใครช่วยไม่มี ทนทำเพื่ออะไรกัน