เราเองในฐานะลูกน้องก็มีประสบการณ์เรื่องของขวัญปีใหม่มาเล่า

ปีแรกที่ได้ร่วมงานกันเมื่อปีใหม่เวียนมาถึง เราก็วุ่นวายมากกับเรื่องหาของของขวัญเพราะการหาของขวัญให้สมฐานะ
ผู้มีตำแหน่งสูงมันยากสำหรับเรา มันไม่ใช่แค่เรื่องเงินอย่างเดียวที่ต้องจ่ายแต่มันมีเรื่องของความเหมาะสมความพอดี
ไม่มากไม่น้อยและต้องเดาว่าเค้าชอบอะไรหรือไม่ชอบอะไร รับแล้วจะยิ้มหรือยี้ ก็เข้าข่ายเครียดอยู่นะ

ปีแรก สรุปว่าตัดสินใจเลือกซื้อหนังสือให้นาย อ่านหรือไม่อ่านก็ไม่รู้ละ 
ปีที่2  หนังสือคงซ้ำไม่ได้แล้ว ไปได้อาหารสำเร็จรูปร้านอร่อยจากเยาวราชมาจัดตะกร้าของกินเล็กๆ
         หิ้วไปสวัสดีปีใหม่ที่ห้องนาย (กลิ่นโชยไปทั่วห้อง ทุกวันนี้ก็ยังคิดอยู่ว่าทำไปได้ยังไง ไม่มั่นใจย้อนหลังอย่างแรง)
ปีที่ 3 หมดโปร เอ๊ย หมดไอเดีย คิดไม่ออกจริงๆ อะไรๆก็ดูว่าไม่เหมาะ เค้ามีเกินครบแล้วเลยตัดสินใจ
         เดินไปสวัสดีปีใหม่แบบมือเปล่าก็บอกเค้าตรงๆว่าไม่มีของมานะมาสวัสดีเฉยๆ แน่นอนเค้าก็ต้องบอกว่าไม่เป็นไรไม่ต้องการอะไรเลย
         สรุปจบสวยๆบอกนายว่า จะตั้งใจทำงานให้ดีละกันเป็นสิ่งดีที่สุดที่เราจะให้ได้ในฐานะลูกน้องนะนาย

และจากวันนั้นมาเป็นสิบๆปีที่ทำงานด้วยกัน ก็ไม่ต้องเครียดกับการหาของขวัญให้คนตำแหน่งสูงอีกเลย