เราตัดสินใจอยู่กับแฟนหลังจากหมั้นกันค่ะ ซึ่งเงินหมั้นก็เป็นเงินเก็บเรากับแฟนคนละครึ่ง แฟนเราย้ายมาอยู่กับเราที่บ้าน เป็นบ้านที่แม่เรายกให้เราค่ะ เรากับแฟนตกลงช่วยกันเก็บเงินแต่งกันเองโดยสินสอดที่คุยกันไว้คือ 5 แสน  ที่บ้านเรามีที่นาให้ทำค่ะ1ปีทำ2ครั้ง(ปลูกข้าวขาย) แล้วเรากับแฟนก็ทำฟาร์มไก่ชนเพราะแฟนเราชอบแล้วเคยทำมาก่อนแต่เลี้ยงไม่เยอะเพราะแต่ก่อนเขายังไม่มีทุน พอมาอยู่กับเรา เราก็เอาเงินเก็บบวกกับเงินขายข้าวที่แม่เราลงทุนให้ มาทำฟาร์มไก่ และขยับขยายไปเรื่อย โดยมีพ่อแม่เราเป็นคนซัพพอร์ต แกชอบลูกเขยมากค่ะ เพราะแฟนเราเป็นคนขยัน (เรากับแฟนมีงานประจำค่ะทำฟาร์มเป็นอาชีพเสริม) หลังจากอยู่กันมาพักนึ่งทางแฟนก็ขอ และยืมอยู่บ่อย  แต่เราก็ไม่ได้อะไรมากเพราะคิดว่า พ่อแม่เขา ก็คือพ่อแม่เรา เช่นกัน แฟนให้ทางบ้านใช้ แต่เราไม่เคยให้ทางบ้านเราใช้เลยค่ะเพราะทางเราไม่เอาอยากให้เราเก็บตังแต่งงาน  จนกระทั่ง ทางบ้านเขาเริ่มมายุ่งวุ่นวายกับของๆเรา จนเราอึดอัดชอบสั่ง แต่ไม่ช่วยเหลืออะไรเลย พอเราทำฟาร์มใหญ่ขึ้นเราก็ทำมากขึ้น จนแฟนเราไม่ค่อยมีเวลากลับบ้านไปช่วยทำไร่ทำนาพ่อแม่และโดนว่า เราเองก็เริ่มรู้สึกไม่โอเคกับบ้านเขามากๆ เลยไม่ค่อยไปบ้านเขา แต่เราก็รักแฟน คิดแค่ว่าเอาว่ะ เราไม่ได้ไปอยู่กับเขาเราอยู่บ้านตัวเอง  เราเก็บเงินเกือบจะครบ เลยตัดสินใจแต่งงานช่วงปลายปี แต่เนื่องด้วยภาระหลายอย่างก่อนถึงวันงานเงินเราไม่พอ แม่แฟนก็รับรู้แต่ไม่ช่วยอะไรเลย นอกจากขอของสมมาจะเอาแบบนั้นจะเอาแบบนี้ ความรู้สึกคือแย่มาก   แม่เราสงสารแฟนเลยเอาเงินให้เพื่อให้มันพอค่าสินสอด  และจัดงานช่วย จนถึงวันแต่งงาน พ่อแม่เรา แกผูกแขนเยอะ แถมซื้อทองให้เป็นของขวัญ พอถึงเวลาส่งเข้าหอ มีแค่แม่เรากับน้าของแฟนที่ส่งเรา  พ่อแม่แฟนคือไม่ได้คุยกับเราเลย ในวันแต่งงาน หลังแต่งได้ 1 อาทิตย์ แฟนมาบอกว่าแม่ให้ตัดดอกหนี้ให้3หมื่น ทำเอาฉันอึ้ง ไม่ให้อะไรไม่ว่า แต่อย่าทำแบบนี้กับเรา  ตัวเองหน้าใหญ่ใจโตไม่แต่งสะใภ้ซักบาทแถมมีหนี้ให้ใช้ให้อีก ตอนนี้คือไม่รู้จะยังไงจะด่าก็สงสารแฟน ส่วนแฟนก็ไม่กล้าพูดกับแม่    
เงินที่มีอยู่ตอนนี้ก็คือหาด้วยกันคนซัพพอร์ตก็มีแต่ทางเรา  ไม่รู้จะแก้ยังไง แฟนก็คงไม่กล้าพูดกับแม่