คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 15
ในวิสุทธิมรรค ท่านว่าการแผ่เมตตาจะสำเร็จได้ ต้องทำจิตให้เป็น"สีมสัมเภท"ก่อน
คือ มีจิตเสมอกันทั้งในตนเอง ครูอาจารย์ผู้เป็นที่เคารพ ญาติมิตรผู้สนิทสนมรักใคร่ คนที่เป็นกลางๆ และ คนที่เกลียดชัง
เมื่อจิตเสมอกันดังนี้ ก็เป็นอุปาจระ ก่อนหน้าที่จิตเสมอกันเป็นเพียงบริกรรม แล้วการเอาชนะนิวรณ์ได้เป็นอย่างดี คือ
ไม่มีนิวรณ์ฟุ้งขึ้นมาแม้แต่น้อย ตลอดเวลาที่นั่งแผ่เมตตา อาจจะเป็นตลอดวันตลอดคืนหรือมากไปกว่านั้น ก็เป็นอัปปนาสมาธิ
คือ มีจิตเสมอกันทั้งในตนเอง ครูอาจารย์ผู้เป็นที่เคารพ ญาติมิตรผู้สนิทสนมรักใคร่ คนที่เป็นกลางๆ และ คนที่เกลียดชัง
เมื่อจิตเสมอกันดังนี้ ก็เป็นอุปาจระ ก่อนหน้าที่จิตเสมอกันเป็นเพียงบริกรรม แล้วการเอาชนะนิวรณ์ได้เป็นอย่างดี คือ
ไม่มีนิวรณ์ฟุ้งขึ้นมาแม้แต่น้อย ตลอดเวลาที่นั่งแผ่เมตตา อาจจะเป็นตลอดวันตลอดคืนหรือมากไปกว่านั้น ก็เป็นอัปปนาสมาธิ
แสดงความคิดเห็น
ถามเกี่ยวกับเมตตากรรมฐานครับ
1.ตอนนั่งทำกรรมฐาน หลังจากเเผ่เมตตาให้ตนเองเเล้ว คววรเลือกบุคคลที่เราเคารพ 1 คนเเล้วเเผ่ให้ท่านนั้นจนกระทั่งบรรลุปฐมฌาน หรือว่า ควรเเผ่คนที่เคารพ 1,2, 3 ........ ไปเรื่อยๆ จนองค์ของฌานครบเเล้วก็เข้าสู่ปฐมฌาน
2.ถ้าสมมติว่าผมนึกถึงคนที่เคารพเเละรัก (คนที่ไม่ใช่เพศตรงข้าม) เเล้ว ปรากฏว่าความรู้สึกเมตตาได้หายไป ผมควรตั้งใจกำหนดให้คนนั้นอีกครั้ง จนความรู้สึกเมตตากลับมาใช่ไหมครับ?