1. ทำไมในบทมรรคมีองค์แปด พระพุทธเจ้าตรัสว่าฌานสี่ เป็นสัมมาสมาธิครับ ?

       "สัมมาสมาธิ เป็นไฉน ภิกษุในธรรมวินัยนี้ สงัดจากกาม สงัดจาก
อกุศลธรรม บรรลุปฐมฌาน มีวิตก มีวิจาร มีปีติและสุขเกิดแต่วิเวกอยู่
เธอบรรลุทุติยฌาน มีความผ่องใสแห่งจิตในภายใน เป็นธรรมเอกผุดขึ้น เพราะ
วิตกวิจารสงบไป ไม่มีวิตก ไม่มีวิจาร มีปีติและสุขอันเกิดแต่สมาธิอยู่ เธอมี
อุเบกขา มีสติ มีสัมปชัญญะ เสวยสุขด้วยกาย เพราะปีติสิ้นไป บรรลุตติยฌาน
ที่พระอริยทั้งหลาย สรรเสริญว่า ผู้ได้ฌานนี้ เป็นผู้มีอุเบกขา มีสติอยู่เป็นสุข
เธอบรรลุจตุตถฌาน ไม่มีทุกข์ไม่มีสุข เพราะละสุขละทุกข์ และดับโสมนัส
โทมนัสก่อนๆ ได้ มีอุเบกขาเป็นเหตุให้สติบริสุทธิ์อยู่ อันนี้เรียกว่า สัมมาสมาธิ ฯ "

2.ฌานสี่-ฌานแปด (เนวสัญญาฯ) ที่มีมาก่อนพุทธกาล แตกต่างจากฌานสี่ของพุทธอย่างไรครับ ?

3. สัมมาสมาธิแบบที่พระองค์ตรัสนั้น เป็นสมถะหรือวิปัสสนาครับ?
และตกลงว่าผู้ปฏิบัติควรจะทำฌานแบบสัมมาสมาธิให้เกิดก่อน
จึงควรเจริญวิปัสสนาภายหลังหรือเปล่าครับ ?

ขอความเมตตาท่านผู้รู้ทั้งส่วนของปริยัติหรือท่านที่ได้รับผลแห่งการปฏิบัติจนเข้าใจ ได้ช่วยขยายความให้กระจ่างด้วยครับ

ขอบพระคุณและอนุโมทนาครับ