== Lamb (2021) ..เอาลูก(แกะ)เขามาเลี้ยง...เอาเมี่ยงเขามาอม.. ==



มาเรีย (ราเพซ) และอิงวาร์ (ฮิลมีร์ สแนร์ กุยนาสัน) เป็นคู่สามีภรรยาที่ไม่มีความสุข ทั้งคู่ใช้ชีวิตอยู่ในฟาร์มอันห่างไกลในไอซ์แลนด์ 
ทั้งคู่แทบไม่ได้พูดคุยหรือยิ้มให้กัน วันแล้ววันเล่าที่ได้แต่ไถพรวนดิน เก็บเกี่ยวพืชผล ดูแลฝูงแกะและม้า 
ท่ามกลางกิจวัตรประจำวันอันเป็นไปอย่างซ้ำซาก น่าเบื่อ และแล้วในวันหนึ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนไป...



เหล่าฝูงม้าในคอกต่างส่งเสียงร้องตกใจเพราะสิ่งที่ไม่รู้จักเสียงหนึ่งดังขึ้นในโรงนา
เมื่อแม่แกะที่กำลังตั้งท้องตัวหนึ่งได้ให้กำเนิดลูกผสมระหว่างมนุษย์กับแกะที่มีร่างกายเป็นมนุษย์!!!! ส่วนหัวและแขนขวาเป็นลูกแกะ???!!!!!!



แต่คู่สามีภรรยา ไม่ได้รู้สึกแปลกใจแต่อย่างใด กลับรู้สึกยินดีกับเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ และคิดว่านี่คือพรของพระเจ้าที่ประทานมาให้กับทั้งสอง 
มาเรียและอิงวาร์ รับทารกลูกผสมนี้ มาเลี้ยงให้เป็นลูกของตัวเอง โดยตั้งชื่อว่า อาด้า ตามชื่อลูกสาวที่เสียชีวิตไปนานแล้วของมาเรีย ..



สองสามีภรรยาต่างเลี้ยงดูและให้ความรักกับลูกแกะตัวนี้ (หรือคนนี้?) อย่างเต็มหัวใจ 
วันคืนที่เคยผ่านไปอย่างอ้างว้างเงียบเหงา กลับกลายเป็นวันคืนที่มีความสุขอย่างที่ทั้งคู่ฝันไว้ เมื่อมีแกะตัวนี้เข้ามาในครอบครัว



อย่างไรก็ตาม แม่แกะที่เป็นแม่ผู้ให้กำเนิดที่แท้จริงของอาด้า พยายามจะมาหาลูกของเธอตลอดเวลา 
เพื่อไม่ให้ทุกอย่างบานปลายไปมากกว่านี้ มาเรีย ตัดสินใจกระทำการบางอย่างที่เด็ดขาด เพื่อไม่ให้แม่แกะมาก่อกวนอีก



อาด้า เติบโตขึ้น เรียนรู้มากขึ้น ขณะเดียวกันก็มีบางสิ่งกำลังมาเยือน ณ ฟาร์มแห่งนี้.....



หนังทริลเลอร์แนวแฟนตาซีสัญชาติไอซ์แลนด์เรื่อง “Lamb” ของผู้กำกับวัลดิมาร์ โจฮันส์สัน 
ถือเป็นผลงานกำกับหนังยาวเรื่องแรกของเจ้าตัว (ก่อนหน้านี้ทำหนังสั้น 3 เรื่อง) 
กับประเด็นของคู่สามีภรรยาที่ไม่มีความสุขกับการขาดความเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ ท่ามกลางบรรยากาศชนบท
ที่อาศัยอยู่บนภูมิประเทศห่างไกลบนภูเขา ความเงียบสงบที่เราจะสัมผัสได้ถึงบรรยากาศของความไม่น่าไว้วางใจ 
ทิวทัศน์กว้างใหญ่ไพศาลของทิวเขาที่แม้จะดูสวยงาม แต่ก็แฝงไว้ด้วยความน่าสะพรึงกลัว...



Lamb เป็นเหมือนการผสมผสานของหนังแนวจิตวิทยาและสยองขวัญ ให้ความรู้สึกที่เหมือนกับ "The Witch" ของ Robert Eggers 
หรือไม่ก็ "Midsommar" ของ Ari Aster แม้ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะไม่ได้ดูดิบเถื่อนขนาดนั้น 
แต่การดำเนินเรื่องแบบค่อยๆเป็นค่อยไป ก็ดึงดูดผู้ชมอย่างเราให้หลงไปในโลกแห่งแฟนตาซีที่ชวนพิศวงได้ง่ายๆ เช่นกัน



และสุดท้ายแล้ว อาด้า จะเป็นสิ่งที่พระเจ้าประทาน หรือซาตานมาเยือนกันแน่ .....

=== ทิ้งท้ายครับ หนังที่ดีสำหรับตัวเรา แน่นอนว่าอาจจะไม่ได้ดีและไม่ได้ถูกใจสำหรับใคร
ซึ่งอยู่ที่ความชอบของแต่ละบุคคล ภาพยนตร์ก็เหมือนอาหารล่ะครับ อยู่ที่เราเลือกที่จะอยากชิมรสชาติแบบไหนเท่านั้นเอง ===
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่