ท่านผู้มีความสำคัญในนามรูป อันเป็นของมิใช่ตนว่าเป็นตน
    จงดูโลกพร้อมทั้งเทวโลก ผู้ยึดมั่นแล้วในนามรูป ซึ่งสำคัญ
    นามรูปนี้ว่า เป็นของจริง ก็ชนทั้งหลายย่อมสำคัญ (นามรูป)
    ด้วยอาการใดๆ นามรูปนั้น ย่อมเป็นอย่างอื่นไปจากอาการ
    ที่เขาสำคัญนั้นๆ นามรูปของผู้นั้นแล เป็นของเท็จ เพราะ
    นามรูป มีความสาปสูญไปเป็นธรรมดา 
นิพพานมีความไม่สาปสูญไปเป็นธรรมดา พระอริยเจ้าทั้ง
    หลายรู้นิพพานนั้นโดยความเป็นจริง
พระอริยเจ้าเหล่านั้นแล เป็นผู้หายหิว ดับรอบแล้ว เพราะตรัสรู้ของจริง ฯ

มันเป๋นจะอิ้เน้อ
จะอู้หื้อ.....