คือเมื่อวานเราน้อยใจแม่เราที่เเม่เราตะคอกใส่เรา เราเลยนอนใส่หูฟังเปิดเพลงเสียงดัง แล้วเราไม่รู้ว่าพ่อเรามาถามเราว่าเป็นอะไร พอพ่อถามเรามาซักพัก เเต่เราไม่ได้ยินเเต่เราอยากลงไปล้างหน้าข้างล่าง เพราะว่าเราร้องให้ แต่แม่เราเข้าห้องน้ำอยู่ เราเลยออกไปสูดอากาศข้างนอกรอ แล้วพ่อก็ลงมาหาเรา ถามเราว่าเป็นอะไร ถามไม่ตอบ แล้วยังเดินหนีอีก แล้วบอกเราอย่ามาเยอะกับกูนะ เราก็พยายามอธิบายไปว่าเราไม่ได้ยินจริงๆ เค้าก็ไม่ฟัง ตั้งแต่ตรงนั้นมา ก็มาทะเลาะกันเรื่องความฝันของเรา คือเราเป็นคนชอบเต้นมากๆ หรืออะไรที่เกี่ยวกับวงการบันเทิง แล้วเราเคยพลาดมาครั้งนึง และหลังจากนั้นมาเราก็ฝึกเต้นมาตลอด และจะเริ่มทำแบบจริงจังตอนม.4 แต่พ่อเราเค้าอยากให้เราทำตั้งแต่ตอนนั้น แต่เราทำไม่สำเร็จ เค้าบอกว่าเค้าให้โอกาสเรามามากพอแล้ว ที่จริวเราก็ผิดด้วยแหละ ที่ไม่เริ่มทำตั้งแต่ตอนนั้นแบบจริงจัง เพราะพวกเค้าบอกว่าตอนนี้พวกเค้าเหนื่อยมากที่ส่งเราเรียน แถมภาระพวกเค้าก็เยอะ เค้าอยากให้เราทำงาน มีเงิน เพื่อมาแบ่งเบาภาระพวกเค้า และพวกเค้าก็ดูถูกเราอีกว่าความฝันที่เราอยากจะเป็นทำไม่ได้หรอก ฝันลมๆแล้งๆ แต่เราไม่ได้สัญญากับพวกเค้าว่าเราจะทำสำเร็จ แต่เราจะพยายามทำให้ได้ แต่พวกเค้าคงไม่ให้โอกาสเราแล้วแหละ และอีกอย่างนะ ตอนเด็กเราเป็นคนที่ดื้อมาก เถียงเก่ง แต่โตมาเราพอจะปรับนิสัยตัวเองได้บ้าง เเต่บางสิ่งบางอย่างที่เราทำพวกเค้ากลับไม่พอใจ เช่นเราก็คอยเอ่ยปากช่วยตลอด แต่อาจจะช่วยได้ไม่มาก หรือพวกเค้าใช้อะไรเราก็ทำ แต่พวกเค้าชอบคิดว่าเราชักสีหน้าใส่ ทั้งๆที่หน้าเราก็นิ่งๆอยู่แล้ว และพวกเค้าก็ยังคิดเหมือนเดิมว่าเรายังนิสัยเหมือนเดิมตั้งแต่เด็ก จนตอนนี้เราอายุ 15 ปีแล้ว และอีกอย่างนะคะคือเราทั้งโดนดูถูกโดนกดดันมา จนอยากทำให้พวกเร้าเห็นว่าเราก็ทำได้ ทำงานหาเงินได้ในตอนนี้ มีใครมีงานอะไรแนะนำมั่ยคะ จะส่งเองเรียนด้วย เพราะตอนนี้พวกเค้าทิ้งเราไปแล้ว จากคำพูดที่พวกเค้าพูดเมื่อคืน
ทะเลาะกับพ่อแม่หนักมาก จนตอนนี้พวกเค้าบอกว่าจะทิ้งเรา จะไม่เลี้ยงเราแล้ว