เราคบกับแฟนมา 4 ปี แรกๆครอบครัวเขาก็ดี จนวันนึงทะเลาะกับแฟน แยกกันอยู่ แต่ไม่ได้เลิก แฟนก็ยังซับพอร์ตทุกอย่าง ดีกับเราทุกอย่างปกติ เพียงแค่แยกกันนอน แล้วแม่นางรู้ ก็มาคุยกับลูกชายว่าให้ไล่เราออกไปเลิก

ตอนนี้หนูอายุ17จะ18อีกปีเดียวก็จบม.6แล้ว หนูไม่อยากอยู่กับย่ามากๆเพราะเขาเป็นคนที่ toxic มากอยากกลับไปอยู่กับยายกับแม่ซึ่งจริงๆมันก็เป็นสิทธิของแม่ที่จะเลี้ยงดูเราเพราะพ่อไม่ได้จดทะเบียนกัน แต่ย่าหนูป

เราเป็นเด็กกิจกรรมตั้งแต่ประถม ทีแรกอยู่กับป้าก็ไม่ได้อะไร พอช่วงม.ต้นย้ายมาอยู่กับแม่ แม่ก็ไม่ชอบให้เราทำกิจกรรมเวชาออกงานทีก็โดนด่าสารพัดว่างานการที่บ้านไม่ช่วย ช่วยแต่ที่โรงเรียนที่โรงเรียนมันไม่ได

ย่าเรา อายุ 75 ปี รังแกแม่เราสารพัด ตั้งแต่สาวยันปัจจุบัน ย่าเรา ไม่ได้เป็นอัลไซเมอร์ หรือโรคชรานะคะ คุณหมอตรวจทุกปีค่ะ ย่ากับแม่เรา อาศัยอยู่ ตจว.ค่ะ ส่วนเราอยู่ กทม ย่าชอบด่า กล่าวหาว่า แม่เราขโ

เช่น  ลูกหลานอาจจะไม่เก่งไม่ได้เรื่องหัวช้า   ก็อาจจะเอ็นดู  ไม่เป็นไรน้าๆเอาใหม่ๆ  เป็นกำลังใจให้ สู้ๆหรือคำอื่นๆที่เป็นการแสดงออกเอ็นดูลูกหลาน อยากรู้ว่าในสายตาพนักงานที่ทำ

เราอายุแค่17 แต่มีความคิดอยากหนีออกจากบ้านมันผิดไหมคะ แม่คือคนที่เป็นพลังลบในชีวิตเรามากๆ เราดูถูกเรา กดเรา ใช้เราเยี่ยงทาส เหมือนเราไม่ใช่ลูกเขา คือตั้งแต่เด็กมาเขารักลูกไม่เท่ากัน(เข้าใจค่ะว่ามันอาจ

พ่อของหนู ทั้งเวลาเมา และไม่เมา ชอบต่อว่าย่าหนูด้วยคำแรงๆอยู่เรื่อยๆ ทั้งชอบว่า ประชดประชันต่างๆนาๆ ทำให้หนูที่ฟังอยู่รู้สึกแย่แทนย่ามากเลยค่ะ บางครั้งเห็นย่าน้อยใจจนร้องไห้เพราะคำพูดของพ่อ  หนูท

เราเป็นเด็กฝึกงานทวิภาคีที่ร้านๆนึงและย่าเรากำลังจะเสีย คนไปเฝ้ามีแค่แม่กับพ่อ แม่ก็ไม่สบายพ่อก็50กว่าแล้ว เราตกลงกับที่ร้านว่าทำกะดึกได้กลางวันจะไปเฝ้าย่าแต่ทางโรงเรียนตามเราเข้าไปคุยแล้วให้เราเลือกร

เป็นเรื่องของหลานนะคะ อยู่โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง หลานอยู่ ม.1 ค่ะ ส่วนตัวเรามาสวัสดีปีใหม่ที่บ้านพี่สาววันที่ 23/12/67 มาถึงเกือบๆ 2 ทุ่ม แต่พี่สาวบอกว่า ตอนนี้ยังไม่มีใครอยู่บ้านนะ มารับลูก เราก็โอเค

เราไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ว่าหน้าตาดีโลกก็จะใจดี เราว่าโลกก็ใจดีกับเรามาก หน้าตาไม่ดี แค่พอไปวัดไปวาได้ แต่มีจุดๆนึงที่ทำให้เราฉุกคิดว่าหน้าเราหน้าตาดีโลกก็จะใจดี คือ เมื่อตอนเด็กๆ พ่อแม่เลือกน้องเรามากก