สวัสดีค่ะ  หนูเป็นเด็กคนนึงที่พ่อห่วงตั้งแต่เด็กๆเลย ตอนแม่อยู่ แม่ก็ไม่ได้ห่วงอะไรเท่าพ่อเลย  แต่ตอนนี้แม่ไปอยู่ที่อื่นแล้ว ก็เหลือแค่ 2 คนพ่อลูก พ่อจะห่วงในเรื่องการแต่งตัว การไปเรียนอะไรแบบนี้ เขาจะชอบพูดว่า เป็นผู้หญิงแต่งตัวให้เรียบร้อยนะลูกคนอื่นเห็นจะได้น่ามอง ไปเรียนก็ตั้งใจเรียนเข้าล่ะ นั่งเรียนใกล้ๆเพื่อนๆผู้หญิงไว้นะ อย่านั่งใกล้เพื่อนผู้ชายล่ะ เดี๋ยวจะเกเรตามกัน ถึงขนาดมาถึงรร.เพื่อจะเลือกที่นั่งเรียนให้แบบนี้ทุกปีเลย และที่เขาเข้มงวดที่สุดคือการไม่ให้มีแฟน พูดตั้งแต่ประถมเลย หนูก็รับปากพ่อตลอดว่าจะไม่มี ด้วยความที่ตอนนั้นยังเด็กเลยไม่ได้คิดเรื่องแบบนั้น จนขึ้นมัธยม เรียนห้องเดียวกันกับเพื่อนผู้ชาย นั่งข้างๆกัน คุยกันตลอด จนความสัมพันธ์จากเพื่อนเริ่มไม่ชัดเจน จนนานๆไปเรา 2 คนได้เป็นแฟนกัน ตลอดที่หนูคบกับเขาหนูคิดตลอดเลยถ้าพ่อรู้เขาต้องโกรธแน่ๆ หนูเองก็เข้าใจพ่อเพราะเขาห่วง แต่บางทีก็ควรให้อิสระกับเด็กคนนึงบ้าง ในการที่หนูมีแฟนก็เป็นเรื่องธรรมดาที่มนุษย์ทุกคนต้องมีอยู่แล้ว หนูก็คิดจะสารภาพให้เขารู้นะคะ แต่อีกใจก็กลัวโดนย้ายรร. อยากรู้ว่ามีแฟนครั้งแรกทำยังไงครอบครัวถึงจะยอมรับคะ