คือที่ผ่านมา 1 ปี พยายามให้กำลังใจตัวเองและหานั่น หานี่ทำไปเรื่อย ลองตั้งเป้าหมายให้กับตัวเองเอาแค่พ้นวันไปก่อน ตอนนี้สิ่งที่ทำมันสิ้นสุดแล้ว เหมือนที่ผ่านมา ส่งคนอื่นขึ้นฝั่งได้หมดทุกคน แต่ตัวเองกลับต้องมาจมน้ำตายต่อหน้าต่อตาเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ที่เราได้เคยช่วยสงเสริมเขาจนถึงฝั่ง แต่กลับไม่มีใครยื่นมือมาดึงเราขึ้นฝั่งไปด้วยเลย แม้แต่คำพูดหรือกำลังใจก็ไม่มีให้เลย หนำซ้ำยังต้องมาถูกคนนินทาจากเรื่องที่คนเอาไปพูดต่อๆกัน ทั้งที่เป็นเรื่องของเราแท้ๆ เรายังไม่รู้เลย ตอนนี้พูดได้เลยว่าเหลือแค่ลมหายใจจริงๆ ไม่รู้จะให้กำลังใจตัวเองว่ายังไงอีก ไม่รู้ว่าจะจัดการกับชีวิตตัวเองยังไง ทุนที่เป็นทรัพย์ก็ไม่มี ทุนที่เป็นกำลังใจก็ยังไม่มีไปอีก ครอบครัวน่ะหรอ แค่ถามว่ากินข้าวหรือยัง จากทางบ้านยังไม่มีเลย ถามตัวเองว่าเกิดมาทำไม อยู่ต่อไปอยู่แล้วจะทำอะไร
เหลือแค่ลมหายใจและไม่รู้ว่าควรจะทำอะไรต่อไป จะจัดการกับชีวิตยังไงอีก