จากที่เราเคยเขียนกระทู้ถามประสบการณ์ไปก่อนหน้านี้ จนเมื่อเช้านี้พ่อก็จากไปแล้วค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่เคยให้กำลังใจนะคะ พ่อเขากลับมาจากโรงพยาบาลได้1วันเท่านั้น กลับมาตอนเย็นเช้าวันถัดมาก็เสียเลย
ไม่มีใครอยากให้แกกลับ หมอก็ไม่อยากให้กลับเพราะถ้าอยู่โรงพยาบาลก็จะสามารถยื้อชีวิตต่อไปได้
แต่แกอยากกลับบ้านมาก แกคงจะรู้ตัวว่าไม่ไหวแล้วก็เลยอยากไปเสียที่บ้าน พี่ๆเขาก็ทำห้องใหม่ให้พ่อ ยืมเครื่องอ๊อกซิเจน เบาะลมของโรงพยาบาลมา
เรียนการให้อาหารด้วยสายยางมา แต่สุดท้ายพ่อก็ไปไวเหลือเกิน เราไม่คาดคิดจริงๆว่า คืนเมื่อวานจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้คุยกัน
มาเห็นพ่อนอนเป็นศพแล้วมันเหมือนความฝันเลยนะ เราจับมือแกความรู้สึกมันยังเหมือนเดิมอยู่เลย แต่พ่อไม่รู้สึกอีกแล้ว
พี่ๆเราได้อยู่เห็นพ่อจนลมหายใจสุดท้าย อยู่ข้างๆจนเฮือกสุดท้าย แต่เรามาถึงเมื่อตอนเที่ยงแต่พ่อไปตั้งแต่ตอนเช้าแล้ว
เราจะหยุดความเสียใจนี้ได้ยังไงอีกกี่วันกี่เดือนมันถึงจะสิ้นสุดสักที