ผมรู้สึกผิดกับเรื่องราวในอดีตเอามากๆเลยคับเวลาผมนึกถึงเรื่องอดีตแบบนี้ทีไรผมรู้สึกอะอายใจ รู้สึกผิด รู้สึกบาป เหมือนตัวเองเป็นคนบ้าที่ชอบเอาอารมณ์ตัวเองเป็นใหญ่ตลอด เสียทั้งเพื่อน เสียทั้งแฟนเสียคนทั้งรอบข้างที่เคยไว้ใจเรา อยากไปขอโทษพวกเขาแต่ผมอายเกินที่ผมจะพูดไปแบบนั้นเพราะการกระทำผมบางอย่างมันเกินจะให้คำว่าให้อภัยกับคนแบบผมเอามากๆ ผมได้แต่ด่ากับตัวเองว่า โง่ สมควรแล้ว มันคนเห็นแก่ตัว มันคนบ้าที่ชอบเอาอารมณ์ตัดสิน ชอบปั่นหัวคนอื่นให้ทะเลาะกัน ไอโรคจิต ไม่สมควรที่จะให้อภัยเลยคนอย่าง ผมได้แต่ด่าตัวเองตลอดเวลาที่คิดถึงเรื่องในอดีตทีไร ผมรู้สึกผิดเอามากๆเลยคับ นึกทีไรผมรู้สึกเศร้าจิตตกบ้างทีก็น้ำตาซึมออกมาอยากจะร้องไห้
ผมพยายามที่จะเป็นคนดีขึ้นเริ่มที่จะใจเย็นลงเริ่มใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์ตัวเองใจดีกับทุกๆคน จะใจร้ายหรือร้ายกลับเฉพาะกับคนที่ใจร้ายใส่เราก่อนเท่านั้น คิดก่อนพูด คิดก่อนจะทำอะไร
ผมพยามจะให้ตัวเองดีมากกว่าแต่ก่อนพยายามทุกๆอย่าง แต่เรื่องให้อดีตย้ำเตือนตลอดว่าอดีตที่ผ่านมาเราทำอะไรไว้บ้าง ผมรู้สึกผิดตลอดเลยคับตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าผมจะนอนหลับไหมเพราะผมรู้สึกไม่ดีกับตัวเองจิงๆ ผมต้องทำยังไงดีขอบคุณครับ 🖤🤍
ผมรู้สึกผิดกับเรื่องราวในอดีตแต่ยากที่พวกเขาจะให้อภัย
ผมพยายามที่จะเป็นคนดีขึ้นเริ่มที่จะใจเย็นลงเริ่มใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์ตัวเองใจดีกับทุกๆคน จะใจร้ายหรือร้ายกลับเฉพาะกับคนที่ใจร้ายใส่เราก่อนเท่านั้น คิดก่อนพูด คิดก่อนจะทำอะไร
ผมพยามจะให้ตัวเองดีมากกว่าแต่ก่อนพยายามทุกๆอย่าง แต่เรื่องให้อดีตย้ำเตือนตลอดว่าอดีตที่ผ่านมาเราทำอะไรไว้บ้าง ผมรู้สึกผิดตลอดเลยคับตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าผมจะนอนหลับไหมเพราะผมรู้สึกไม่ดีกับตัวเองจิงๆ ผมต้องทำยังไงดีขอบคุณครับ 🖤🤍