หลังจากที่ได้ตั้งกระทู้เรื่องก่อนหน้านี้คือ เรื่องน้องที่เป็นเด็กพิเศษให้ไปเรียนต่อ ล่าสุดนี่คือน้องโดนญาติผู้ใหญ่ ผู้อาวุโสเริ่มคุยเรื่องอนาคตน้องแล้วค่ะ ว่าจะต่อที่ไหน (ส่วนหนึ่งคือ ญาติผู้ใหญ่ ผู้อาวุโส อยากเห็นน้องเรียนจบ ใส่ชุดครุย แบบนี้ค่ะ) แต่อยากที่ทราบคือ น้องมีปัญหาเรื่องการปรับตัวเข้าสังคมค่ะ แล้วด้วยความที่เราเองก็เงินเดือนประจำมีเยอะนะคะ แต่ไม่เยอะมาก เรียกว่าพอใช้จ่ายได้ประมาณหนึ่งค่ะ + เอาไว้เป็นค่าขนมน้อง ค่าของเล่นน้อง หนังสือการ์ตูน แบบนี้ค่ะ (ส่วนหนึ่งคือเก็บไว้ให้ในบัญชีแยกต่างหากของน้องไว้แล้ว กันเวลาฉุกเฉิน)
บ้างก็อยากให้น้องทำงานง่าย ๆ ฝึกฝนตัวเอง นี่ก็หาแนวทางของน้องแล้ว น้องชอบพวกทำอาหารมากนะคะ แต่ติดที่บ้านไม่มีพวกอุปกรณ์ป้องกันอัคคีภัย เลยได้แค่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปอย่างเดียว แล้วชอบร้องเพลงด้วย เสียงดีนะคะแต่ไม่ดีมาก แต่เล่นดนตรีไม่ค่อยเป็น ศิลปะก็ชอบนะคะ ถ่ายรูปสวย + เก่งประมาณหนึ่งเลย เพราะได้ประสบการณ์จากเพื่อนที่ชอบพวกคอสเพลย์การ์ตูน พวกมาสค์ไรเดอร์ เซนไต อุลตร้าแมนแบบนี้ค่ะ แล้วพาน้องไปด้วย แต่เราไม่ได้ไปนะคะ แต่ก็บอกว่าดูแลเพื่อนด้วยนะลูก
จะเรียกว่ามีความสุขไหมก็มีความสุขนะคะ แต่เครียดเรื่องอนาคตของน้องมากกว่าว่าจะดูแลตัวเองได้ไหม เงินที่เราเก็บมาจะพอทำให้น้องใช้ชีวิตไม่ลำบากในอนาคตไหมนี่แหละค่ะ
ส่วนเรื่องการไปพบแพทย์เพื่อดูพัฒนาการของน้อง น้องไม่ได้รับการรักษาตัวเลยค่ะ แต่ก็อยากพาน้องมากนะคะ แบบว่า ยอมอายดีกว่าเรื่องให้คาราคาซังจนถึงขั้นสูญเสียเลย แต่ก็เริ่มเปิดใจให้กับการช่วยเหลือของน้องแล้ว ติดที่น้องไม่ได้รักษาตั้งแต่เด็กเลย + ประวัติน้องไม่มีเลย เลยกลัวว่ายุ่งยากหลายขั้นตอนหน่อยค่ะ
ขอคำแนะนำด้วยนะคะ
เคยรู้สึกเครียดกับอนาคตของลูกหลานที่เป็นคนพิเศษบ้างไหมคะ ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ (+ ระบายชีวิต)
บ้างก็อยากให้น้องทำงานง่าย ๆ ฝึกฝนตัวเอง นี่ก็หาแนวทางของน้องแล้ว น้องชอบพวกทำอาหารมากนะคะ แต่ติดที่บ้านไม่มีพวกอุปกรณ์ป้องกันอัคคีภัย เลยได้แค่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปอย่างเดียว แล้วชอบร้องเพลงด้วย เสียงดีนะคะแต่ไม่ดีมาก แต่เล่นดนตรีไม่ค่อยเป็น ศิลปะก็ชอบนะคะ ถ่ายรูปสวย + เก่งประมาณหนึ่งเลย เพราะได้ประสบการณ์จากเพื่อนที่ชอบพวกคอสเพลย์การ์ตูน พวกมาสค์ไรเดอร์ เซนไต อุลตร้าแมนแบบนี้ค่ะ แล้วพาน้องไปด้วย แต่เราไม่ได้ไปนะคะ แต่ก็บอกว่าดูแลเพื่อนด้วยนะลูก
จะเรียกว่ามีความสุขไหมก็มีความสุขนะคะ แต่เครียดเรื่องอนาคตของน้องมากกว่าว่าจะดูแลตัวเองได้ไหม เงินที่เราเก็บมาจะพอทำให้น้องใช้ชีวิตไม่ลำบากในอนาคตไหมนี่แหละค่ะ
ส่วนเรื่องการไปพบแพทย์เพื่อดูพัฒนาการของน้อง น้องไม่ได้รับการรักษาตัวเลยค่ะ แต่ก็อยากพาน้องมากนะคะ แบบว่า ยอมอายดีกว่าเรื่องให้คาราคาซังจนถึงขั้นสูญเสียเลย แต่ก็เริ่มเปิดใจให้กับการช่วยเหลือของน้องแล้ว ติดที่น้องไม่ได้รักษาตั้งแต่เด็กเลย + ประวัติน้องไม่มีเลย เลยกลัวว่ายุ่งยากหลายขั้นตอนหน่อยค่ะ
ขอคำแนะนำด้วยนะคะ