ตอนแรกเริ่มเข้าทำงาน ก็เป็นพนักงานบริษัทคนหนึ่ง ที่สามารถทำงานได้เร็ว ละเอียด รอบคอบ งานฝ่ายนี้ทำได้ดี ผู้บริหารเลยลองให้ทำงานฝ่ายอื่นดู ผลก็มาว่า ทำได้ เข้าใจงานเร็ว และ ผู้บริหาร เลยตัดสินใจ ให้เรียนรู้งานที่เราถนัด เพราะมันสามารถทำได้ดีกว่าทุกงานที่เรียนรู้ ..ไม่นานก็เริ่มเรียนรู้ พัฒนาตัวเองในทุกด้าน ไม่นาน ภายใน 2 ปีกว่าก็ได้ขยับขึ้นมาเป็นหัวหน้างาน แต่ความรับผิดชอบเพิ่มขึ้น (รายได้ก็เพิ่มเช่น) จากพนักงานเงินเดือน 9,000 ก็ขึ้นมา 12,000 ภายใน 2 ปีกว่า ...การเป็นหัวหน้าครั้งนี้ ดูแลทีมงาน 3 ทีม ทีมที่ 1 มี 4 คน ทีมที่ 2 มี 5 คน สองทีมแรก สอนงาน ลูกน้องน่ารัก เราไม่เคยบ่น ไม่เคยต่อว่าเลย เทศกาลเลี้ยงได้เลี้ยง ของว่างติดมือมาให้ตลอด รัก เอ็นดูเหมือนน้อง เพราะอายุน้อยกว่าเราทุกคน และทีมใหญ่ที่ 3 มี เกือบ 100 คน เป็นคนดูแลทุกอย่าง การกระจ่ายรายได้ การเฉลี่ยงานในทีมที่ 3 แก้ปัญหาเฉพาะหน้าให้ผ่านไปได้ตลอด โดนบ่น โดนต่อว่า เพราะความที่เราเป็นหัวหน้างานเค้าที่อายุน้อยกว่า มีปัญหาสารพัดเข้ามาให้เราแก้ทุกวัน 100 คนก็ 100 เรื่อง เราเหนื่อย เครียดสะสม ไม่มีเวลาให้ตัวเอง ไม่มีเวลาให้ครอบครัว ไม่ได้พักผ่อน บางวันที่ลูกไม่ไป โรงเรียนต้องดูลูกไปด้วย ทำงานไปด้วย ไม่เคยมีวันหยุด ลางานกลับบ้านได้ ปีล่ะ 1 ครั้ง อดทนมาจนเข้าปีที่ 4 เลยตัดสินใจ ขอลาออก แต่ก็ไม่ได้รับการอนุมัติ ..และตั้งแต่นั้นมา ก็ทำหน้าเดิมๆ มาตลอด จนเข้าปีที่ 5 ..แต่ความรู้สึกแย่กว่าเดิม ดิ่ง กดดันไม่อยากทำอะไรแล้ว เหนื่อย ..คิดว่าจะเขียนใบลาออกอีกรอบ ดีไหม
ไม่อยากเป็นหัวหน้างาน