เวลาจิตมันไม่สงบ ก็ใช้การคิดบริกรรม แทนการคิดฟุ้งซ่านเพ้อเจ้อที่ไม่มีจุดจบ การทำให้จิตใจสงบเป็นสมาธิ ถ้าเข้าเป็น เข้าถึงได้ มันคือที่พักเหนื่อยของจิต หลังจากใช้ปัญญาพิจารณากาย หรือพิจารณาเวทนา พิจารณาสภาวะจิตปัจจุบัน พิจารณาธรรมที่เกิดกับใจในปัจจุบัน คิดอย่างเดียว มันจะเป็นบ้าได้ ต้องมาบริกรรมช่วยดึงให้จิตมันพักบ้าง