"ท่านให้ใช้คำบริกรรม
จะเป็นพุทโธ หรืออานาปานสติ ก็ได้
ล่อให้ใจ มันมาอยู่ตรงนั้น...เท่านั้น  
ถ้าใจไม่ อยู่...ก็ไม่เป็นประโยชน์อะไรเลย
  
บริกรรมให้จิตมัน อยู่...
ในคำบริกรรมนั้น เพื่อ...จะจับมันให้ได้
บางคน...
ถึงจะภาวนาพุทโธ หรืออานาปานสติ  
ตัวจิต...มันก็ไม่อยู่ในพุทโธ
จิต...มันไปไหน ก็ไม่ทราบ  
แม้แต่พุทโธ ก็หายไปด้วยกัน 
นี่คือ ! ขาดสติแล้ว
จงตั้งสติ...คุมจิตให้อยู่ในพุทโธใหม่  
ทำอย่างนี้อยู่...เรื่อยไป
ทำบ่อยเข้า จิต...ก็อยู่เอง
เมื่อสติ...คุมจิต มาอยู่ในคำบริกรรมพุทโธ ๆ 
อันเดียวแล้ว ให้พิจารณา ดูว่า...
ใครผู้ว่า...พุทโธ  
ก็จิต นั่นแหละ  เป็นผู้ว่า...พุทโธ
เกิดจากอะไร ?
ก็เกิดจาก...จิต  ผู้คิด  ผู้นึก  ผู้รู้สึก
จึงว่าจิต มันอยู่กับพุทโธแล้ว...
คราวนี้ อย่า...ไปจับเอา พุทโธ  
จับเอา...ความรู้สึก นั่นแหละ
อันที่นึกคิดว่า พุทโธ พอจับจิต ได้แล้ว... 
คำบริกรรมว่า...พุทโธ ก็จะหายไป  
หรือถ้าไม่หาย  ก็จง...วางเสีย
  
จับเอา แต่...
ผู้รู้...หรือธาตุรู้....อันเดียว."
------------------------------------------------------------------------
หลวงปู่เทสก์  เทสรังสี  วัดหินหมากเป้ง.