รูปแบบเนื้อหาของ ร่าง พรบ. ต้องผ่านการกลั่นกรองจากคณะกรรมาธิการในระดับหนึ่ง
จะหย่อนเกินไปหรือตึงเกินไป ก็ว่ากันไปตามหน้าที่ของสภาฯ

แต่ท่าทีของการต่อต้าน หรือมีเจตนาล้มล้างร่าง พรบ.นี่ซิ ระดมกันมาตามคำสั่งอย่างกับว่าทำยังไงก็ได้ ห้ามผ่านฉบับนี้ออกมา
น่ารังเกียจมาก มีหน้าที่โหวตในสภาฯ แต่ไม่อยู่ในสภาฯ ขานชื่อก็มาตอบรับไม่ทัน เร่งระดมกันมาช่วงท้ายๆ หลังรู้ว่า ร่างฉบับนี้จะผ่านถ้าหากไม่มาออกเสียง หรือ งดออกเสียงไปแล้ว ขอกลับลำแสดงสิทธิ์ใหม่อีกครั้ง

ประเด็นการนับคะแนนในสภาฯ ก็มีเรื่อง ไม่ขานชื่อตัวเองก่อนออกเสียง 
ผู้ที่ทำหน้าที่เป็นประธานในสภาฯ จะรู้ได้อย่างไรว่าคนที่ออกเสียง ชื่อและนามสกุลอะไร?
เทคโนโลยีในสภาฯ บอกได้หรือไม่ว่าคนที่เสียบบัตรออกคะแนนเสียงเป็นคนๆ เดียวกันกับเจ้าของบัตรในขณะนั้น

โดยหลักการ พรบ. ที่ออกโดยสภาฯ ฝ่ายนิติบัญญัติ ย่อมมีศักดิ์ศรีสูงกว่ากฎกระทรวงที่ออกโดยฝ่ายบริหาร
และหน้าที่การออกอะไรที่เป็นกฎหมายบังคับ น่าจะเป็นหน้าที่ของสภาฯ มากกว่ามาจากฝ่ายบริหาร

ร่างพรบ.ฉบับนี้ เป็นเรื่องของ creative economy (ผู้นำจะรู้จักหรือเปล่า?)
เป็น soft power ของไทยอย่างหนึ่ง ที่ปากพร่ำไปเรื่อยเรื่องจะส่งเสริมผลักดัน ที่เหล่าสมุนลิ่วล้อชอบเอามาอวย

แล้วที่เห็นเมื่อวานคือ อะไร???