เราเป็นโรคซึมเศร้าครับ จริงๆ รักษาตัวเองมาตั้งแต่ต้นปี 63 พอช่วงปลายๆ ปี 63 และต้นปี 64 เราก็ไม่ได้ไปหาหมอ เพราะตอนนั้นเราย้ายงาน กลับมาอยู่บ้าน อยู่กับครอบครัว อะไรๆ ก็ดีขึ้น เราได้งานใหม่ พอมีเงินเก็บ ซื้อแหวนเตรียมแต่งงานแล้ว แต่พอช่วงกลางปี 64 มา...เรารู้สึกเหมือนว่าโลกไม่อยากให้เราดีขึ้น สถานการณ์โควิดทำเอาบริษัทที่เราทำงานอยู่ด้วยขาดสภาพคล่องทางการเงิน แรกๆ ก็แค่ลดเงินเดือนลง แต่หลังๆ มาบริษัทก็เริ่มกลั่นแกล้งแล้วเริ่มบีบให้คนออก เราก็ออก เราเลยเอาเงินเก็บมาลงทุนทำธุรกิจกับหุ้นส่วน ...แต่เราถูกโกง พลาดเองด้วยที่ไม่เช็คประวัติหุ้นส่วนให้ดีก่อน เงินเก็บที่ลงทุนไปหายเกลี้ยงภายในพริบตาเดียว หนำซ้ำ...แฟนที่เราขอแต่งงานด้วยมาบอกเลิก เพราะไม่มีสินสอดจะไปขอเขา

ตอนนี้เคว้งไปหมดเลยครับ ไม่อยากอยู่แล้ว โลกมันทำร้ายเราเกินไป และผมรู้สึกไม่เหลือใคร...เพราะขนาดพ่อแม่เราเองยังไม่มีเวลาให้เลย ทั้งๆ ที่เค้าควรจะเป็นที่ยึดเหนี่ยวสุดท้ายของเราซะด้วยซ้ำ

ตอนที่เป็นซึมเศร้าใหม่ๆ ตอนขับรถไปทำงานต่างจังหวัด มันก็มีความคิดนะครับ ขับลงคลองไปเลยซะก็ดี ให้มันจบๆ ไป
ตอนนี้อยากทำอย่างงั้นอีกแล้ว...อยากให้มันจบๆ ไป เราทรมานมากทุกคน หลังๆ ก็หาหมอแล้วนะ แต่ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย

เราเข้าใจแล้วว่าคนที่เค้าฆ่าตัวตายเค้าไม่ได้คิดสั้นหรอก แต่เค้าคงคิดมาเยอะแล้ว แล้วมันหาทางออกไม่ได้จริงๆ ทั้งๆ ที่มันควรจะจบได้แล้ว