สวัสดีค่ะ พอดีว่าเรามีข้อสงสัยบางอย่าง ซึ่งเราก็มีคำตอบในใจอยู่แล้ว แต่เป็นคำตอบ 2 อย่าง ที่ไม่แน่ใจว่าคำตอบไหนเป็นคำตอบที่ถูกต้องแบบ 100 % กันแน่

พอดีไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมานี้ เราไปทำเรื่องโง่ๆ มา และเราก็โดนด่าว่า โง่ ซึ่งตอนนั้นเราก็ยอมรับว่าตัวเองโง่จริง

แต่นับจากนั้นเป็นต้นมา เราก็พยายามทำอะไรที่แปลก แตกต่าง จากคนอื่น ในทางที่สร้างสรรค์ หรือไม่ก็พลิกแพลง ต่อยอด ไปจากของเดิมที่มีอยู่แล้ว
เช่น เวลากินอาหารเหลือที่แช่ตู้เย็นเอาไว้ตั้งแต่เมื่อวาน แทนที่เราจะเอาอาหารนั้นมาอุ่นกินเลย เรากลับเอาหารนั้นไปทำอาหารอีกอย่างหนึ่ง ที่ไม่มีเค้าโครงเดิมของอาหารเหลือแช่เย็นอันนั้นเลย (Ex. กินไก่ทอดเหลือ เอาไก่ทอดไปแช่ตู่เย็น พอจะกินไก่ทอดอันนั้น แทนที่จะอุ่นกินตรงๆ เรากลับชิ้นมันเป็นชิ้นๆ แล้วเอาไปทำเป็น ยำ น้ำตก หรือไม่ก็ซอสพาสต้า)

พร้อมกับบอกตนเองเสมอว่า... ในตอนนั้น กรณีนั้น เรายอมรับว่าตัวเองโง่จริง และถึงแม้ว่าเราจะโง่ แต่เราก็มีความคิดสร้างสรรค์ รู้จักนำของอย่างหนึ่งที่ธรรมดา มาทำเป็นของอีกอย่างหนึ่งที่ผิดแปลกไปจากของเดิม ในทางที่ดี ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องง่ายๆ ที่ใครก็ทำได้ก็ตาม

และเราไม่เชื่อว่า คนเราจะโง่ไปหมดทุกเรื่อง ทุกสถานการณ์ บางเรื่อง/บางสถานการณ์ เราอาจจะโง่ แต่บางเรื่อง/บาสถานการณ์ เราอาจจะฉลาด

สิ่งที่เราทำอยู่นี้ เรียกว่าเป็นกลไกป้องกันทางจิต หรือว่า พยายามปลอบใจตัวเอง พร้อมกับปกป้องอีโก้ของตนเองไปด้วยในตัวกันแน่...?