บางครั้งเรามีความสุขอยู่ดีๆแล้วก็อยากร้องไห้ มีอยู่ครั้งหนึ่งเรานอนอยู่ดีๆก็คิดถึงเรื่องในอดีตตอนเราเด็กๆแล้วก็ร้องไห้บางครั้งเรารู้สึกเหนื่อยมากๆท้อมากอยากตัดพ้อชีวิตตัวตัดความฝันตัดอนาคตตัวเองเราคิดอยู่ตลอดว่าเราเป็นโรคอะไรรึป่าวแต่พอหาหมอก็ปกติแต่เราไม่เคยเชื่อว่าตัวเองปกติเราอยากกลับไปเป็นเด็กเราไม่อยากโตเราพยายามยึดติดกับความสุขของตัวเองให้ได้นานที่สุดพยายามมีความสุขแต่เราจะขอแอบร้องไหเคนเดียวแอบโพสต์ระบายเราชอยมีปัญหากับยายเราเราชอบเรียกร้องความสนใจเราขี้อิจฉาคนอื่นอยากมีเหมือนคนอื่นทั้งที่รู้ว่าตัวเองทำไมไม่ได้ เราควรทำยังไงคะ