7 สิงหาคม 2565
17:50 น. ณ หอพักบุคลากร มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
สวัสดีท่านผู้อ่านทุกท่านค่ะ
ขออนุญาตบันทึกเรื่องราวของดิฉันตั้งแต่เช้าของเมื่อวานนะคะ
เมื่อวานวันเสาร์ต้องเตรียมตัวเป็นอาจารย์ล่ามช่วงเช้า ซึ่งแน่นอน เหมือนเดิม ตั้งแต่คืนวันศุกร์ยังไม่ได้นอนเหมือนเดิมค่ะ แปลการบ้านนักศึกษาสามคน และสไลด์แปลของอาจารย์ผู้สอนอีกหนึ่งไฟล์
หลังจากคาบสอนนักศึกษาต่างชาติช่วงเช้าเสร็จก็แจ้งรายละเอียดการบ้านและวันหยุดสำหรับอาทิตย์หน้าเนื่องจากเป็นวันแม่ อาจารย์เขาหยุดให้หนึ่งวัน (น้ำตาจะไหล) แจ้งข้อมูลทุกอย่างและส่งสไลด์ที่แปลแล้วให้นักศึกษาต่างชาติเสร็จก็เกือบๆเที่ยง หลังจากที่ปิดคอมคือทิ้งร่าง อาการคือไม่อยากทำอะไรแม้แต่ลุกขึ้นยืน สรุปว่าหลับทั้งๆที่ไม่ได้กินข้าวมื้อเที่ยง
ดิฉันสะดุ้งตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์จากอาจารย์ท่านหนึ่ง ให้ขับรถไปช่วยเคลียร์เอกสารที่มหาลัย(ในเมือง) ….. ดูนาฬิกาตอนนั้นบ่ายสามครึ่ง ในใจคือ เดี๋ยวจะต้องเตรียมไปขายของตลาดถนนคนเดิน คงไม่ทัน ก็เลยขอเลื่อนเป็นวันอาทิตย์เช้าแทน
เตรียมของเสร็จแล้วกำลังจะออกจากหอพัก คือฝนโปรยลงมาเล็กน้อย จากที่ดูพยากรณ์อากาศในแอพ ปริมาณน้ำฝนที่แจ้ง 70-80% ก็เลยถอดใจไม่ขายของ(เอาของไปเก็บค่ะ) ที่จริงอยากนอนต่อ แต่โทรชวนอาจารย์กับเพื่อนรุ่นน้องที่ช่วยขายของทุกสัปดาห์ไปหาขนมทาน เนื่องจากอยากจะเลี้ยงขอบคุณที่ช่วยเหลือตลอดเลย ไปนั่งเป็นเพื่อน เฝ้าร้านแทนบางวัน (เป็นคนดีจริงๆ) 😇 ขับรถถึงในเมืองไม่มีฝนซักหยด 🙄
หลังจากพาอาจารย์กับเพื่อนไปกินขนมบัวลอยเสร็จ ยังพอมีเวลา (และยังไม่ทานข้าว) จึงยังไม่อยากกลับหอ อยากพักหนึ่งวันโดยที่ไม่เปิดคอมทำงาน5555 ทันใดนั้นปลาหมึกบดแผ่นรถเข็นก็โผล่มาในหัว เลยชวนอาจารย์อีกท่านไปกินปลาหมึกแผ่นริมน้ำ ณ จังหวัดใกล้เคียง ใช้เวลาเดินทางไปถึงประมาณสี่สิบนาที เป็นสถานที่ที่ไปเป็นประจำเมื่ออยากพักใจ นั่งริมน้ำมันเงียบดีค่ะ ไปถึงก็ไปรับอาจารย์อีกคนที่นั่น แล้วก็ไปนั่งปิกนิกริมน้ำกัน (นี่มันเป็นปิกนิกปลาหมึกแผ่นคนโสดนี่นา 🤣 โสดทั้งแก๊งค่ะ สามารถหลังไมค์ติดต่อได้ 55555) เมื่อคืนกลับถึงหอพักก็เกือบเที่ยงคืน หมดไปอีกหนึ่งวัน และเมื่อคืนก็ล็อกกุญแจโน๊ตบุ๊ก ไม่แม้แต่จะชายตามอง 😅 และเข้านอนเวลา 01:40 น. อย่างมีความสุข
.
.
วันนี้วันอาทิตย์อันที่จริงควรจะเป็นวันหยุด แต่ก็ไม่ได้หยุด จากที่เมื่อวานนัดอาจารย์ท่านหนึ่งไว้ ไปช่วยเคลียร์เอกสาร และนัดอาจารย์ท่านอื่นๆมาประชุมเกี่ยวกับเอกสารชุดนี้ ในความคาดหวังคือต้องเสร็จวันนี้ เพื่อยื่นมหาลัยอนุมัติในวันจันทร์
เมื่อเช้าไปถึงในเมืองสิบโมงก็เริ่มงาน จนแล้วเสร็จประมาณบ่ายสี่โมง มีมื้อเที่ยงมาหนึ่งกล่องแต่กินไม่ลง เพราะเมื่อเช้าจัดหนักมาแล้วหนึ่งจาน เที่ยงเลยไม่หิว ได้กาแฟมาแทนหนึ่งแก้ว เมื่อกี๊ถึงหอพักพร้อมกับข้าวหนึ่งกล่อง เดี๋ยวคงได้อุ่นกินเป็นมื้อเย็นค่ะ
คืนนี้มีเตรียมสอนของวันพรุ่งนี้สำหรับนักศึกษาไทย เช้าและบ่าย จะพยายามรีบเตรียมจะได้นอนเร็วๆ
ทุกคนดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ♥️
บันทึกประจำวันเพราะมันเหงา 11
17:50 น. ณ หอพักบุคลากร มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
สวัสดีท่านผู้อ่านทุกท่านค่ะ
ขออนุญาตบันทึกเรื่องราวของดิฉันตั้งแต่เช้าของเมื่อวานนะคะ
เมื่อวานวันเสาร์ต้องเตรียมตัวเป็นอาจารย์ล่ามช่วงเช้า ซึ่งแน่นอน เหมือนเดิม ตั้งแต่คืนวันศุกร์ยังไม่ได้นอนเหมือนเดิมค่ะ แปลการบ้านนักศึกษาสามคน และสไลด์แปลของอาจารย์ผู้สอนอีกหนึ่งไฟล์
หลังจากคาบสอนนักศึกษาต่างชาติช่วงเช้าเสร็จก็แจ้งรายละเอียดการบ้านและวันหยุดสำหรับอาทิตย์หน้าเนื่องจากเป็นวันแม่ อาจารย์เขาหยุดให้หนึ่งวัน (น้ำตาจะไหล) แจ้งข้อมูลทุกอย่างและส่งสไลด์ที่แปลแล้วให้นักศึกษาต่างชาติเสร็จก็เกือบๆเที่ยง หลังจากที่ปิดคอมคือทิ้งร่าง อาการคือไม่อยากทำอะไรแม้แต่ลุกขึ้นยืน สรุปว่าหลับทั้งๆที่ไม่ได้กินข้าวมื้อเที่ยง
ดิฉันสะดุ้งตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์จากอาจารย์ท่านหนึ่ง ให้ขับรถไปช่วยเคลียร์เอกสารที่มหาลัย(ในเมือง) ….. ดูนาฬิกาตอนนั้นบ่ายสามครึ่ง ในใจคือ เดี๋ยวจะต้องเตรียมไปขายของตลาดถนนคนเดิน คงไม่ทัน ก็เลยขอเลื่อนเป็นวันอาทิตย์เช้าแทน
เตรียมของเสร็จแล้วกำลังจะออกจากหอพัก คือฝนโปรยลงมาเล็กน้อย จากที่ดูพยากรณ์อากาศในแอพ ปริมาณน้ำฝนที่แจ้ง 70-80% ก็เลยถอดใจไม่ขายของ(เอาของไปเก็บค่ะ) ที่จริงอยากนอนต่อ แต่โทรชวนอาจารย์กับเพื่อนรุ่นน้องที่ช่วยขายของทุกสัปดาห์ไปหาขนมทาน เนื่องจากอยากจะเลี้ยงขอบคุณที่ช่วยเหลือตลอดเลย ไปนั่งเป็นเพื่อน เฝ้าร้านแทนบางวัน (เป็นคนดีจริงๆ) 😇 ขับรถถึงในเมืองไม่มีฝนซักหยด 🙄
หลังจากพาอาจารย์กับเพื่อนไปกินขนมบัวลอยเสร็จ ยังพอมีเวลา (และยังไม่ทานข้าว) จึงยังไม่อยากกลับหอ อยากพักหนึ่งวันโดยที่ไม่เปิดคอมทำงาน5555 ทันใดนั้นปลาหมึกบดแผ่นรถเข็นก็โผล่มาในหัว เลยชวนอาจารย์อีกท่านไปกินปลาหมึกแผ่นริมน้ำ ณ จังหวัดใกล้เคียง ใช้เวลาเดินทางไปถึงประมาณสี่สิบนาที เป็นสถานที่ที่ไปเป็นประจำเมื่ออยากพักใจ นั่งริมน้ำมันเงียบดีค่ะ ไปถึงก็ไปรับอาจารย์อีกคนที่นั่น แล้วก็ไปนั่งปิกนิกริมน้ำกัน (นี่มันเป็นปิกนิกปลาหมึกแผ่นคนโสดนี่นา 🤣 โสดทั้งแก๊งค่ะ สามารถหลังไมค์ติดต่อได้ 55555) เมื่อคืนกลับถึงหอพักก็เกือบเที่ยงคืน หมดไปอีกหนึ่งวัน และเมื่อคืนก็ล็อกกุญแจโน๊ตบุ๊ก ไม่แม้แต่จะชายตามอง 😅 และเข้านอนเวลา 01:40 น. อย่างมีความสุข
.
.
วันนี้วันอาทิตย์อันที่จริงควรจะเป็นวันหยุด แต่ก็ไม่ได้หยุด จากที่เมื่อวานนัดอาจารย์ท่านหนึ่งไว้ ไปช่วยเคลียร์เอกสาร และนัดอาจารย์ท่านอื่นๆมาประชุมเกี่ยวกับเอกสารชุดนี้ ในความคาดหวังคือต้องเสร็จวันนี้ เพื่อยื่นมหาลัยอนุมัติในวันจันทร์
เมื่อเช้าไปถึงในเมืองสิบโมงก็เริ่มงาน จนแล้วเสร็จประมาณบ่ายสี่โมง มีมื้อเที่ยงมาหนึ่งกล่องแต่กินไม่ลง เพราะเมื่อเช้าจัดหนักมาแล้วหนึ่งจาน เที่ยงเลยไม่หิว ได้กาแฟมาแทนหนึ่งแก้ว เมื่อกี๊ถึงหอพักพร้อมกับข้าวหนึ่งกล่อง เดี๋ยวคงได้อุ่นกินเป็นมื้อเย็นค่ะ
คืนนี้มีเตรียมสอนของวันพรุ่งนี้สำหรับนักศึกษาไทย เช้าและบ่าย จะพยายามรีบเตรียมจะได้นอนเร็วๆ
ทุกคนดูแลสุขภาพด้วยนะคะ ♥️