เราโดนแม่ว่าทุกวันแต่เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลยเราปวดใจมากแต่ละวันแต่ต้องทนเช่นวันนี้เรากับพี่ใช้กรรไกรเพื่อตัดขนมกินกันแต่กรรไกรมีคาบดำๆอยู่แต่พี่กับเราก็ไม่ได้สนอะไรพอแม่เรามาเห็นคาบดำๆที่กรรไกรแม่เราตีเราว่าเราคนเดียวพี่เราไม่ถูกว่าเลยน้องเราเอาปากกามาเขียนโซฟาแต่แม่ก็มาเห็นแล้วเรานั่งโซฟานั้นพอดีแม่ก็ว่าเราหนุกมากแล้วก็ตีเรา

ตอนนี้เสียความรู้สึกมากแต่ถึงอย่างนั้นเราก็ไม่เคยเกลียดน้องหรือพี่เลยเราควรทำยังไงกับชีวิตตอนนี้ดี