ขอเข้าเรื่องเลยแล้วกัน เรารู้สึกเหนื่อยเบื่อ ไม่อยากทำอะไรเลย หดหู่กับชีวิตมาก เพราะมีปัญหากับครอบครัวบ่อย  จนเราเครียด แต่ก่อนก็ไม่ค่อยได้คิดอะไรมาก พอมีปัญหาเข้ามาเลื่อยๆ ก็เริ่มรู้สึกคิดแล้ว ว

คนเราจะมีขีดจำกัดมากแค่ไหนกันคะ ความอดทนในเรื่องต่างๆ สักวันมันก้คงต้องมีวันที่ไม่ไหวแล้ว เรากลัวว่าในอนาคตจะไม่มีตัวเราแล้ว เราไม่รู้เลยว่าทุกวันนี้เราทำให้ทุกๆวันของเราจิตใจดีมากแค่ไหน เราไม่อยากให้

คือว่าเราคิดว่าตัวเองป่วยเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ ตอนนี้เราอยู่ปี4ใกล้จบแล้วแต่เราburn out สุดๆเลยค่ะ พอเล่าให้ที่บ้านฟัง ว่าเครียดอยากไปพบจิตแพทย์เพราะมีความกระตือรือร้นรับผิดชอบน้อยลงค่ะ เรารู้ตัวเองดีแต่

กำลังตัดสินใจอยู่พักใหญ่ เนื่องจาก ทำงานมาประมาณ 10 ปี ที่เดิมมาตลอด บริษัทมั่นคง และ เงินเดือน 85K อีกสองปี ถึง 100K  แต่เคยมีความฝันอยากไปเรียนต่อเมืองนอก ก็แสวงหาทุนไปเรื่อยๆ จนเพิ่งมาได้ทุนล่

ผมเป็นคนที่ไม่มีเชื่อโลกหลังความผมเชื่อว่าถ้าตายแล้วคือตายเลยไม่มีอะไรหลังจากนั้นแต่ก่อนผมไม่คิดอะไรแต่ตอนนี้ผมเกิดกลัวขึ้นมาว่าผมต้องหายไปจริงๆเหรอรวมถึงคนที่ผมรักและคนรอบตัวตอนนี้อารมณ์ผมดิ่งมากมาหล

รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนคิดมาก เรื่องเล็กๆน้อยๆก็เก็บมาใส่ใจจนบางทีก็เสียสุขภาพจิตไปกับเรื่องพวกนั้น เป็นคนที่แคร์คนอื่นมากจนละเลยตัวเอง  คิดมากสะสมไปเรื่อยๆจนชีวิตตอนนี้ไม่มีความสุขเลยค่ะ เวลามีคนพ

ชีวิตเราวนเวียนกับการกู้เงิน หมุนตรงนู้น มาปิดตรงนี้ จนมาวันนี้ เราแบกไม่ไหวแล้ว หมุนไม่ทัน เจ้าหนี้ทุกคนได้ดอกจากเราบ้างแล้วบางส่วน ถ้าเราจะส่งแค่ต้นกับดอกให้เล็กน้

เป็นคนหวงความเป็นส่วนตัวมากๆ แต่คนรอบข้างไม่เข้าใจเวลาถ่ายรูปที่ติดเรา เราจะบอกครอบครัวกับเพื่อนเสมอว่าห้ามเอาลงโซเชียลหรือถ้าเอาลงให้หาสติ๊กเกอร์แปะหน้าแปะตัวไว้ห้ามให้เห็นเราเพราะเราไม่มั่นใจในตัวเอ

เราเหนื่อยมากๆแล้วอยู่ดีๆน้ำตาก็ไหลไม่รู้ว่าทำไมทั้งๆที่ไม่อยากจะร้องไห้ เพราะเวลาร้องมันต้องเข้าไปอยู่ในห้องคนเดียวไม่อยากคุบกับใครไม่อยากให้ใครรู้ บางครั้งก็คิดอะไรที่ี่แบบไม่น่าคิด เป็นแบบนี้มาหลาย