เท่าที่ผมอ่านใน บทสวด 

อุปาทาน หรือ ตัณหาครับ ?  

สังขิตเตนะ ปัญจุปาทานักขันธา ทุกขา ฯ  (ว่าโดยย่อ อุปาทานขันธ์ทั้ง ๕ เป็นตัวทุกข์)

ข้อนี้แลเป็นเหตุให้ทุกข์อย่างแท้จริง คือ)
ยายัง ตัณหา  (ความทะยานอยากนี้ใด)

แล้วอุปทาน ภาษาไทยแปลว่า ความรู้สึกเป็นเจ้าของถูกไหมครับ ?    

คือที่เราละสังโยชน์ข้อ 1 กันครับ ?    

ตัวไหนคือ last boss แล้ว ต้องละตัวไหนก่อนครับ ? 

ถ้าละอุปทานได้ ตัณหาจะหายไหม ? 

หรือถ้าละตัณหาได้ อุปทานจะหายไหมครับ ? 

แล้วการ เจริญสติที่ เห็นความไม่เที่ยง ของ กาย , ความคิด  หรือ วัตถุ  นี้ถูกไหมครับ ? 
การปฏิบัติในข้อนี้ ช่วยในการละ ตัวไหนครับ ?  

"""
สังขิตเตนะ ปัญจุปาทานักขันธา ทุกขา ฯ  (ว่าโดยย่อ อุปาทานขันธ์ทั้ง ๕ เป็นตัวทุกข์)
อิทัง โข ปะนะ ภิกขะเว ทุกขะสะมุทะโย อะริยะสัจจัง  (ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ข้อนี้แลเป็นเหตุให้ทุกข์อย่างแท้จริง คือ)
ยายัง ตัณหา  (ความทะยานอยากนี้ใด)
โปโนพภะวิกา  (ทำให้มีภพอีก)"""""