ตามหัวข้อเลยค่ะไม่รู้ว่าเรียกแบบนี้ถูกไหมเรารู้สึกเหมือนว่าเราใช้ชีวิตวนลูปกลับบ้านทำงานกลับบ้านทำงานควรอยู่แบบนี้ทุกๆวันมันเกิดความเบื่อหน่ายแล้วก็อ้างว้างข้างในจิตใจรู้สึกเหมือนว่าทุกๆวันที่ผ่านมามันน่าเบื่ออะไรที่เคยทำแล้วสนุกเราก็ไม่ได้สนุกเหมือนเมื่อก่อนเรารู้สึกว่าเราอยากออกจากงานแต่ก็ออกไม่ได้ด้วยเหตุผลของทางบ้านว่ามันใกล้บ้านว่ามันก็ดีแล้วรู้สึกเหมือนเราจะตายจากข้างในโดยที่ไม่จำเป็นต้องฆ่าตัวตายด้วยซ้ำความรู้สึกแบบนี้แก้แบบไหนดีคะ