การเทศน์หรือการแสดงธรรมของบ้านเรานั้นมีความเป็นพิธีกรรมเสียมากกว่าการแสดงธรรมในความหมายของมันไปมาก เช่น ในงานศพมักมีการเทศน์โดยถือว่า เมื่อมีการฟังธรรมแล้วก็จะมีอานิสงส์พิเศษแก่ผู้ตายมากกว่าปกติ หรือก็เป็นโอกาสได้ยกยอปอปั้นคนตาย
ทั้งนี้ การเทศน์ในโอกาสพิเศษต่างๆ ของเรานับแต่โบราณมา ส่วนมากมีธรรมเนียมให้พระท่าน "อ่าน" จากสมุดใบลานที่ถืออยู่ จนทุกวันนี้ก็ยังมีพิมพ์ขายสำหรับใช้เทศน์ตามวาระให้ได้ใช้โดยสะดวก

คนที่จะฟังเทศน์แบบนี้คือคนที่ชอบสำนวนสวยๆ โบราณๆ ดังอาจารย์นิธิ เอียวศรีวงศ์ เคยเล่าไว้ว่า ท่านชอบไปฟังเทศน์วัดพระแก้วก็ด้วยมีโอกาสจะได้ฟังสำนวนเก่าๆ แต่นอกนั้นแล้ว คนอื่นๆ ก็ไม่ได้ฟังกันเสียเท่าไหร่
ครั้นจะโทษคนฟังว่าไม่ใส่ใจฟังธรรมก็ได้ไม่เต็มปาก เพราะเนื้อหาในบทเทศน์เหล่านั้นก็ไม่ได้ชวนฟังเช่นกัน ซึ่งโดยมากก็เป็นเรื่องบาปบุญ เรื่องอานิสงส์อะไรแบบนั้น

ส่วนการเทศน์แบบไม่อ่านคัมภีร์ ก็มักตีฝีปาก เล่นสำนวนจนน่าเบื่อหน่าย
ฆราวาสแสดงธรรม | คมกฤช อุ่ยเต็กเค่ง

โชคดีผมไม่มีงานศพ ได้บอกกับที่บ้านไว้ว่า ตายก็ได้บริจาคร่างกายทั้งหมดไว้แล้ว
ไม่ต้องสนใจ ได้เป็นอาจารย์ใหญ่ นอนดูเด็กๆผ่าน่าจะสนุกดี ฉะนั้นแล้ว ตายแล้วจบ อย่าเยอะ สวัสดี