เราไม่รู้ว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า เรารู้สึกชีวิตขาดเป้าหมาย ไร้ค่า เบื่อหน่ายชีวิต เบื่อสังคม ไม่อยากทำอะไร ขาดแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิต เครียดกับตัวเอง ระบายให้ใครฟังเค้าก็ไม่เข้าใจ ยิ่งพ่อแม่ยิ่งไม่เข้าใจไปใหญ่ เราเป็นแบบนี้มาเกือบปี จนหนักเข้าเริ่มมีปัญหาในการใช้ชีวิต เราไม่อยากเข้าสังคม มีกิจกรรมที่มหาลัยเราก็ไม่อยากเข้า เริ่มไม่อยากไปเรียน ทั้งที่ตอนมัธยมเราก็เป็นเด็กกิจกรรม เก็บตัวอยู่แต่บ้าน ไม่อยากออกไปไหนไม่อยากเข้าสังคม เพื่อนก็ไม่มีใครเข้าใจ เรารู้สึกอะไรๆก็ไม่เป็นดั่งหวัง ทำไมชีวิตมันไร้ค่า เบื่อหน่าย สิ้นหวังไปทุกอย่าง เริ่มคิดว่าหรือตายไปซะได้ก็ดี พอระบายให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็บอกมันแค่อารมณ์ชั่ววูบ หาว่าเราคิดไปเอง บางทีคนไม่เข้าใจเราก็ไม่อธิบายเพราะอธิบายเค้าก็ไม่เข้าใจอยู่ดี ปล่อยให้เค้าคิดว่าเราแย่ไปแบบนั้น ทั้งที่เราก็ไม่อยากเป็นแบบนี้เลย ไม่อยากเป็นจริงๆ