จากพระสูตรนี้
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/item.php?book=14&item=818&items=1&preline=&pagebreak=1
๘๑๘] ผู้ใดกล่าวอย่างนี้ว่า จักษุเป็นอัตตา คำของผู้นั้นไม่ควร จักษุย่อมปรากฏแม้ความเกิด แม้ความเสื่อม ก็สิ่งใดแล ปรากฏแม้ความเกิด แม้ความเสื่อม สิ่งนั้นต้องกล่าวได้อย่างนี้ว่า อัตตาของเราเกิดขึ้นและเสื่อมไป เพราะฉะนั้น คำของผู้ที่กล่าวว่าจักษุเป็นอัตตานั้นจึงไม่ควร ด้วยประการฉะนี้ จักษุจึงเป็นอนัตตา
..
มีเพื่อนสมาชิกตีความว่า


.ท่านตีความผิดครับ
......
ความหมายที่ถูกคือ.. จักษุย่อมปรากฏแม้ความเกิด แม้ความเสื่อม หากสิ่งใดที่ปรากฏความเกิด และความเสื่อม แล้วไปกล่าวว่าสิ่งนั้นเป็นอัตตา ก็เท่ากับไปกล่าวว่า อัตตาของเราเกิดขึ้นและเสื่อมไป ซึ่งไม่ถูก
...
ในพระสูตรนี้ยังกล่าวถึง สักกายะสมุทัย...
[๘๒๐] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ปฏิปทาอันให้ถึงความตั้งขึ้นแห่งสักกายะ   ดังต่อไปนี้แล บุคคลเล็งเห็นจักษุว่า นั่นของเรา นั่นเรา นั่นอัตตาของเรา
..
หรือแม้แต่พระสูตรหลักอนัตตลักขณสูตร ก็ได้กล่าวไว้เช่นกัน ว่า..ขันธ์ 5 ไม่ใช่ของเรา ..ขันธ์ 5 ไม่เป็นเรา..ขันธ์ 5 ไม่ใช่อัตตาของเรา
ถ้าจะหมายความตามความคิดเห็นของสมาชิกท่านนั้น พระพุทธองค์ควรจะตรัสว่า ขันธ์ 5 ไม่ใช่ของเรา...ขันธ์ 5 ไม่เป็นเรา...ขันธ์ 5 เป็นอัตตาของเราที่เกิดขึ้นและเสื่อมไป
ดังนั้นพระพุทธองค์ไม่ได้ตรัสว่า ขันธ์ 5 เป็นอัตตาที่เกิดขึ้นและเสื่อมไป และสอนว่าเป็นอนัตตา
....