พึ่งอัตตา..คือ..พึ่งขันธ์๕..นี้  พึ่งเพื่อพิจารณา..กาย - เวทนา - จิต <--กาย - เวทนา - จิตตานุปัสสนาสิตปัฏฐาน
พึ่งธรรม..คือ..พึ่งหลักความเป็นไปของขันธ์๕..นี้(คือพระสัทธรรม)  พึ่งเพื่อพิจารณา..ธรรม..ที่เกิดขึ้นและเสื่อมไป <--ธรรมานุปัสสนาสิตปัฏฐาน

ขันธ์๕..พระศาสดาท่านเรียกว่า " อัตตา(เกิดขึ้นและเสื่อมไป) "...แต่สอนว่ามันเป็น " อนัตตา "..
ดังพุทธวจนที่ว่า 

https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/item.php?book=14&item=818&items=1&preline=&pagebreak=1
 {๘๑๘.๑}   รูปา  อตฺตาติ  โย  วเทยฺย  ตํ  น อุปปชฺชติ ฯ 
(.............. ผู้ใดกล่าวว่า รูปเป็นอัตตา คำของผู้นั้นไม่ควร ...)

รูปานํ  อุปฺปาโทปิ   วโยปิ   ปญฺญายติ   ฯ  
(...รูปย่อมปรากฏแม้ความเกิด แม้ความเสื่อม..)

ยสฺส  โข  ปน  อุปฺปาโทปิ  วโยปิ  ปญฺญายติ   
(... ก็สิ่งใดแล ปรากฏแม้ความเกิด แม้ความเสื่อม...)

อตฺตา   เม  อุปฺปชฺชติ  จ  เวติ  จาติ  อิจฺจสฺส  เอวมาคตํ โหติ  
(...สิ่งนั้นต้องกล่าวได้(เรียก)อย่างนี้ว่า อัตตาของเราเกิดขึ้นและเสื่อมไป...)

ตสฺมา  ตํ  น  อุปปชฺชติ  รูปา  อตฺตาติ  โย  วเทยฺย ฯ 
(...เพราะฉะนั้น คำของผู้ที่กล่าวว่า รูปเป็นอัตตานั้นจึงไม่ควร ด้วยประการฉะนี้...)  

อิติ จกฺขุ  อนตฺตา รูปา อนตฺตา ฯ
(...จักษุจึงเป็นอนัตตา รูปจึงเป็นอนัตตา...)