ผมทำงานอยู่ในระดับผู้บริหารระดับสูงสุดของธุรกิจโรงแรมกับบริษัทบริหารโรงแรมรายใหญ่ๆในต่างประเทศและในประเทศไทย พอกลับมาเปิดธุรกิจในรูปแบบเดียวกันในประเทศไทยเพื่อมุ่งหวังช่วยเหลือและเป็นทางเลือกให้กับเจ้าของคนไทยด้วยกัน เพื่อที่จะได้ไม่ต้องจ่ายแพงมากหรือถูกเอาเปรียบโดยไม่สามารถโต้แย้งได้เนื่องจากสัญญาที่เซ็นต์ระบุครอบคลุมไว้ แต่ในขณะเดียวกัน ด้วยความที่เป็นบริษัทของคนไทย พูดภาษาไทย แต่กลับรู้สึกว่ามาตรฐานต่างกัน ผมยืนยันเลยนะว่าคนไทยหลายๆคนเก่งกว่าต่างชาติและเข้าใจมากกว่าเยอะ เพราะที่ผ่านมา ผมเองก็อยู่เบื่องหลังและทำงานให้บริษัทต่างชาติเหล่านี้มาโดยตลอดและบางครั้งก็รับงานในนามของบริษัทต่างชาติมาอีกทอดนึง

บางท่านอาจเข้าใจว่าต่างชาติมีความเป็นมืออาชีพมากกว่า ใช่ครับถ้าเป็นบริษัทที่ใหญ่จริงๆแต่ท่านก็ต้องแลกกับรายจ่ายเดือนละหลายแสนหรือหลักล้านบาท กระทู้นี้มิได้เขียนเพื่อด้อยค่าใครแต่เขียนจากประสบการณืจริงที่คลุกคลีอยู่ในวงการนี้มาหลายสิบปี  เพราะเจ้าของหลายท่านก็ดีจริงๆเสียเงินซื้อความรู้ไปเยอะมากโดยที่ไม่มีความจำเป็นหรือได้ไม่คุ้มเสีย ผมแต่อยากเขียนระบายให้เป็นแนวคิดกับเจ้าของกิจการมือใหม่ว่าเมืองไทยมีทรัพยากรและจุดขายในการท่องเที่ยว วัฒนธรรม อาหาร การบริการ ที่ดีที่สุดอยู่แล้ว ดังนั้นถ้าหากคิดมุ่งหวังจะทำธุรกิจในแนวนี้บอกเลยว่าทำได้ตลอดไม่มีตกยุค อาจจะมีผลกระทบจากในประเทศหรือในต่างประเทศบ้างเป็นครั้งคราวแต่เราก็ฟื้นตัวได้เร็วมาโดยตลอด ยกเว้นคราวนี้ที่เลวร้ายและกระทบยาวนานหลายปีกว่าเหตการณ์ที่ผ่านๆมา

ตอนนี้ทุกธุรกิจการท่องเที่ยวเริ่มกลับมาฟื่นฟูดีขึ้นแต่ก็ยังสวนทางกับภาวะเงินเฟ้อ ของแพง ค่าแรงต่ำ คนที่อยู่ในอาชีพธุรกิจบริการหรือเกี่ยวข้องทั้งทางตรงและทางอ้อมต่างก็ได้รับผลกระทบมาโดยตลอด ดังนั้นก็อยากเขียนให้ข้อคิดกับทั้งเจ้าของธุรกิจ ผู้บริหาร และพนักงานในทุกระดับ ให้ปรับทัศนคติร่วมมือกันทำให้ทุกภาคส่วนกลับมารุ่งเรืองถาวรอีกครั้ง เพราะคนไทยต้องช่วยกันครับ

ขอบคุณนะครับ