* ระนองนะ *

ช่วงเก็บตัว ส่งจิตล่อง ท่องถิ่นเก่า
เคยอยู่เหย้า ร่ำเรียน เพียรศึกษา
ตอนผ่านเขา ที่คดเคี้ยว เลี้ยวไปมา
มักมึนชา ถุงแนบคอ รอระบาย

หลบรถซุง คันซิ่งแรง แซงขึ้นเขา
ที่จอดเฝ้า รอรถลาก ก็มากหลาย 
แต่ยามนี้ ป่าโล่นเลี่ยน เตียนโล่งตาย
ยังไม่สาย? หากร่วมกัน กู้กลับคืน

ลอดไม้ใหญ่ แผ่กิ่งรอบ ครอบถนน
ดั่งต้องมนต์ ต้นหายไป ใจสะอื้น
ขยายทาง กิ่งก้านกว้าง ขวางทางปืน
ไม่เลือกอื่น แบบง่ายง่าย สไตล์ใคร?

น้ำตกหงาว ทายทัก ประจักษ์แจ้ง
ยังไม่แล้ง อุทยานฯ สานรักษ์ไว้
เขาหัวล้าน ก็โดดเด่น เห็นแต่ไกล
มองคราใด ใจอิ่มเอม เปรมปรีดา

นึกถึงเหมือง ฉีดกระจาย สายสินแร่
สูบขึ้นแคร่ จากขุมลึก คึกคักหนา
ผ่านเครื่องสั่น คัดแร่แท้ แลตรึงตรา
ลงธารา ส่วนที่เหลือ เผื่อร่อนกัน 

แล้วแวะเข้า บ่อน้ำร้อน ช้อนไข่ต้ม
นอนตากลม ชมสายธาร นานจนฝัน 
แลปลาพลวง หาดส้มแป้น เล่นหยอกกัน
วกออกพลัน ไม่อาจแล่น ลึกต่อไป  

ข้างตลาด เปาะเปี้ยทอด ยอดน้ำจิ้ม
หากลองลิ้ม จะติดตรึง จึงขานไข
"กาหยูมั้ย?" อยู่หรือไม่ ไม่แน่ใจ
ให้เขาไป ถามด้านใน ใครชื่อกา

ซาลาเปา บ้านทับหลี อันเลื่องชื่อ
ก่อนนั้นหรือ ฉันเมินเฉย ไม่เคยหา
บะหมี่ยำ แน่นอนล่ะ รสโอชา
กินก่อนพา กันดูหนัง ยังจดจำ

ร้านโกยาว อยู่ข้างปั้ม สามทหาร
มักนั่งทาน กันบ่อยบ่อย อร่อยล้ำ
จั๊กจั่นทอด กับแกล้ม เก้งย่าง/ยำ
กินมื้อค่ำ ที่ธารา เริงรื่นรมย์

ทั้งลุมพุก จาระเม็ด สะเด็ดแท้
สดแน่แน่ จากพานปลา พาขื่นขม
ด้วยราคา ปัจจุบัน ฉันอกตรม
ปลาทูต้ม พอช่วยฝืน กลืนน้ำลาย    

ไม่ขาดสาย ปุญญบาล พานสล้าง
เลือกอ้อมสร้าง ทางให้เห็น เป็นหมุดหมาย
เข้า/ออกเมือง ยามผ่านเขา เราเจียนตาย
เริ่มสบาย หลังผ่านบ่อย ค่อยเลิกเมา
 
แวะเตาถ่าน ควันโรยริน กลิ่นคละคลุ้ง
เห็นคนยุ่ง แบกขนไม้ ใส่เตาเผา
ทั้งโกงกาง ตะบูนเรียง เคียงในเตา
เสร็จแล้วเผา เมื่อไหร่หอม ยอมพ่องาน

มองคนขน ถ่านจากเตา เผาได้ที่
บ้างเร็วรี่ ยัดถ่านใหม่ ใส่เข่งสาน
เปื้อนเขม่า หน้าตาดำ ทำเชี่ยวชาญ
เสร็จการงาน ฉลองมัน กันทุกวัน

นึกถึงช่วง แสนสุขสันต์ พลันเรียนรู้
ไม่อาจกู้ หวนกลับคืน ตื่นจากฝัน
ปัจจุบัน ทำให้ดี ริเริ่มกัน
อย่างไรนั้น ฉันไม่ลืม ปลื้มระนอง นะฯ     เสรีนนท์

---

---